Blijfvakantie

Mijn afkeer van de verEngelsing van onze taal mag genoegzaam bekend zijn. Om dan na vier weken schrijfpauze een column in te leveren met ‘Staycation’ erboven was dan ook geen optie. Vond het echter wel een uiterst leuk woord. Vandaar dat het al enige tijd op mijn prikbord hing nadat Covid-19 allerlei reisgedrag begon te bemoeilijken. Om ooit eens te gebruiken, maar dan in een Nederlandse vertaling. 

Dat moment brak sneller aan dan gepland. De zomervakantie doorbrengen in eigen land stond bij de Van der Wijstjes laag op de agenda, maar buitenlandse alternatieven werden gaandeweg mei-juni weggestreept. Zonder wegtrekkers te krijgen in de zoektocht naar verre oorden, werd soepeltjes besloten in eigen land te blijven. Niet in eigen tuin, zoals bijvoorbeeld Jumbo’s, AH’s, Blokkers, Kruidvaten en Ziggo’s het liefst zouden zien. Wel binnen onze landsgrenzen. Geen moment spijt gehad van onze ‘blijfvakantie’.
Natuurlijk zat voor Nederlandse begrippen bijna alles mee qua weer. Weliswaar soms belachelijk heet, maar dat zorgde er voor dat we vooral gefietst, gefietst en gefietst hebben. Pedaleer-ventilatie! Heerlijk! Fietsend zie je bovendien ontzettend veel. Als je wilt. Ook door regelmatig fout te rijden. Vanwege het ontbreken van cruciale fietsbordjes bijvoorbeeld. Tenminste, dat was meestal mijn redenering. Vrouwlief hield het…tactisch gezien…op rondgaapgedrag. Bood regelmatig aan haar telefoon in te willen zetten, maar stuitte dan op eigenwijze oriëntatiedrift mijnerzijds en besloot de Wijstste te zijn. Geen gps op de fiets! Nog gewoon genietend rond…eh…gapen. Ouderwets routes op kaart uitstippelen die zelden kloppen, maar daardoor wel allerlei moois te zien krijgen dat vooraf niet voorzien was. Verrassend fietsen noem ik het. Zo werd Midden-Limburg doorkruist, en Neerlands ‘groene hart’ vollédig verkend. Dat laatste denken we tenminste. Daarnaast zijn ook de nodige kilometers weggetrapt in Meierijstad en omgeving.
Wie voldoende rondgaapt ziet de wonderlijkste dingen. Zo reed ik met mijn renfiets over een Beerzebruggetje, keek naar links en zag een verkeersbord midden ín het riviertje staan. Het blauwe ronde gedeelte…’verplicht fietspad’… stak net boven de waterrand uit. Ergens achter Schijndel daagde een weggetje me uit erin te rijden vanwege een opzichtig verkeersbord. Opschrift: ‘Voorzichtig, blinde dove poes met suïcidale neigingen’. Stond er volgens mij al lang. Zal er nog lang staan vermoed ik.
Het vakblad Evolutionary Psychology schrijft dat gapen dient om de hersenen te koelen. Het brein zou dan efficiënt blijven werken, zodat we onze aandacht kunnen vasthouden. Mijn toevoeging: Het is ‘koel’ om rónd te gapen tijdens een bloedhete blijfvakantie...