Pyromanische depressiviteit

Het lijkt me duidelijk: Er moet nú doorgepakt worden. Nederland kan mede dankzij Covid-19 een zogenaamde traditie stevig aanpakken. Eentje die overigens pas in de jaren ’70 van de twintigste eeuw tot vuurwerktraditie werd uitgeroepen. Die uiteindelijk meer ellende opleverde dan bedoelde vreugde. Snel uitgroeide tot overlast. Lichamelijke en geestelijke ellende én dierenleed veroorzaakt. Steeds meer weerstand oproept. Van traditie tot terreur.

Wie de laatste jaren zijn ogen (…) en oren (…) openhield, zag en hoorde dat het in vuurwerkland slechts één kant op ging: hard, harder, hardst. Ik weet niet hoe u het ervoer tijdens Oud op Nieuw, maar ons toch best wel stevig gebouwde Veghelse huis trilde regelmatig op zijn grondvesten. Vanwege dat illegale spul met z’n oorlogswaardige explosies. Boze geesten krijg je er niet meer mee weg. Die zijn al jaren stokdoof…

Ik vergelijk deze terreur graag met een carnavalsontwikkeling van jaren geleden. In carnavalsoptochten maakten allerlei bonk-bonk-bouwsels hun daverende entree. Hadden weinig met oorspronkelijke carnavalstradities te maken, maar alles met decibels. Gevolg? De meeste toeschouwers waren snel klaar met die overlast. Optochtcommissies reageerden gelukkig snel en (veel) herriekarren werden geweerd.

Aan die aanpak moest ik denken toen Hubert Bruls, voorzitter van het Veiligheidsberaad, aangaf een landelijk vuurwerkverbod te willen. Knuppeltje in het vuurwerkhok. Hulde Hubert. In onze regio steunen Bernheze, Vught, Sint-Michielsgestel, Uden (wil al vanaf 2015 van dat gestook af zijn) en, sinds gisteren, Meierijstad hem. Den Bosch, Tilburg en Eindhoven lieten wat lafjes weten evaluaties af te willen wachten. En…o ja…Boekel sprak zich uit tégen zo’n verbod. Boekel viel direct door mijn mand.

Het zou mooi zijn als alle steun definitief wordt vóórdat COVID (terecht) weer alle aandacht opeist. Zodat toekomstige voorbereidingen van vuurwerkhufters gedwarsboomd kunnen worden. Geen verschuiling achter evaluaties of constateringen dat het dit jaar allemaal wel meeviel. De uitwassen nemen namelijk gewoon tóe. Een sushibezorger bijna opgeblazen in de Graafsewijk. Een artilleriebrigade in Joure die explosief op pad ging met een mobiele carbidgierton. Een 11-jarig Bredaas jochie dat met een gescheurde lever in het ziekenhuis ligt nadat een zware vuurwerkbom tegen zijn buik kwam. Hard, harder, hardst. Dingen moeten kapot! Bovendien is dat misbruik van vuurwerk doorslaggevend in de agressie tegen hulpverleners en politie. Moet een overheid dergelijke risico’s dan nog faciliteren?

Organiseer desnoods een veilige, centrale vuurwerkshow. Kan ook elektrisch (Watt mooi) tegenwoordig. Voorkom steeds verder toenemende angst onder mens en dier in Meierijstad. Voorkom verdere pyromanische depressiviteit!...