Leerlingen van De Uilenbrink en vrijwilligers van Meierijstad helpt (Oost-Europa) samen aan het werk.
Leerlingen van De Uilenbrink en vrijwilligers van Meierijstad helpt (Oost-Europa) samen aan het werk.

De Uilenbrink compleet leeggehaald: ‘Zijn mijn spierballen al groter geworden?’

Algemeen 903 keer gelezen

VEGHEL | Een groepje kinderen heeft donderdagochtend samen met de stichting Meierijstad helpt (Oost-Europa) de tijdelijke verblijfplaats van basisschool De Uilenbrink aan de Deken van Miertstraat in Veghel leeggehaald. Alle spullen worden op een later tijdstip naar Oekraïne gebracht. “Zij hebben het keihard nodig”, verzekert de voorzitter van Meierijstad helpt (Oost-Europa) Frans van den Nieuwenhuijzen.

Voorzitter Frans kijkt halverwege de ochtend eens om zich heen. De werkzaamheden verlopen voorspoedig. “Superfijn dat al deze kinderen mee helpen sjouwen”, zegt hij. “Ze leveren toch een vrije dag in (meivakantie red.) om ons te helpen. Ik ben trots op ze. Net als op onze vrijwilligers.”
Carolien Hulsbergen is juffrouw en teamleider op De Uilenbrink. Zij is donderdag namens de school aanwezig om alles in goede banen te leiden. Ze vertelt wat er zoal naar Oekraïne gaat: “Zo’n 300 leerlingentafels, docentenbureaus en whiteboards. Eigenlijk al het oude meubilair van onze school waar wij in de nieuwe Uilenbrink niks meer meedoen. Het wordt op deze manier gered van de stort.”


Sharon, Mare en Karlijn hebben vorige week het voormalige Pabo-gebouw leeggehaald.

Spierballen
Juf Carolien en de stichting Meierijstad helpt (Oost-Europa) kunnen rekenen op de tomeloze inzet van een aantal oud-leerlingen en een paar kinderen uit groep 8. “Er zijn zo’n vijftien kinderen vrijwillig hiernaartoe gekomen”, zegt Carolien. Mare (11), Sharon (11) en Karlijn (12) zijn druk bezig met het sjouwen van tafelbladen. Karlijn komt al rennend, met een tafelblad onder haar arm, een lokaal binnen. “Ik wist eerst niet wie er allemaal kwamen helpen, maar gelukkig zijn er een paar vriendinnen van me bij. Dat maakt het extra leuk. Ik had er vanochtend ook echt zin in”, zegt ze opgewekt. Sharon knikt: “We zijn hard aan het werk hoor. Zijn mijn spierballen eigenlijk al groter geworden?”, vraagt ze aan haar schoolvriendinnen. Alle drie de meiden zitten in groep 8. Ze mogen na de vakantie nog heel even gebruik maken van de nieuwe school. Mare: “We zijn pas wezen kijken en hebben meegeholpen met inrichten. Het is een mooie school geworden”, vindt ze.

Honderd miljoen euro
Frans is maar wat blij met alle hulp. Voorheen was de stichting vooral actief in Polen. “Ik denk dat we in 34 jaar in totaal meer dan honderd miljoen euro aan spullen die kant op hebben vervoerd. De economie in Polen draait de laatste jaren steeds beter en dus hebben we 6 jaar geleden besloten om onze spullen naar Oekraïne te transporteren. Het moet bereikbaar en berijdbaar zijn.” Toch is dat in tijden van corona niet eenvoudig. De stichting heeft daar iets op bedacht. “We hebben Oekraïense chauffeurs gevonden die in Nederland komen lossen om vervolgens onze ingezamelde spullen mee terug te nemen.”


Frans is blij met alle hulp.

Volgens Frans, die zelf in armoede opgroeide, is het ‘hartstikke nodig’ om Oekraïne te helpen. “Wij voorzien een gebied wat ongeveer net zo groot is als Nederland. In totaal leveren we aan achttien organisaties. Alles wordt gecontroleerd en wij gaan zelf naar Oekraïne om te kijken waar het terecht is gekomen.”

Vreselijk
Voor Carolien is het duidelijk. De school die deze spullen krijgt, is meteen de mooiste van het land. “De scholen daar zien er compleet anders uit dan hier. Het is daar niet vanzelfsprekend dat een kind een eigen tafel of een eigen stoel heeft. Daar hebben we het met de kinderen ook over gehad. Het is goed dat ze daarover nadenken. Uiteindelijk maakt de stichting in Oekraïne een video en die wij met de school gaan bekijken. Zo zien de leerlingen ook waar de spullen terecht zijn gekomen”, aldus Caroline.


Er werd vorige week hard gewerkt.

Mare, Sharon en Karlijn zijn blij dat hun oude tafels goed worden gebruikt. “Ze zitten in Oekraïne gewoon op de grond hè. Dat is toch vreselijk. Ik vind het niet erg dat we voor die kinderen onze vrije dag hebben opgeofferd. En stiekem is het ook wel gezellig vandaag”, vertelt het drietal.

Opslagproblemen
Het verbaast Frans iedere keer weer hoeveel er in Nederland wordt weggegooid. “Wij hebben volle vrachtwagens paraat staan. Met onze connecties daar overleggen we wat ze het hardste nodig hebben. We kampen wel al tijden met een opslagprobleem. Mocht er in Veghel nog een loods of zoiets dergelijks vrij zijn. Dan mogen ze me altijd bellen”, lacht de Veghelaar die trouwe sponsor Bakkerij Bekkers dankt voor het lenen van een vrachtwagen.

Meer informatie over Stichting Meierijstad helpt (Oost-Europa) is te vinden op: meierijstadhelptoosteuropa.nl.

Afbeelding
 Sharon, Mare en Karlijn hebben vorige week het voormalige Pabo-gebouw leeggehaald.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant