Stephan en Anneke Scheer nemen afscheid van Van Es en het centrum: ‘Veghel Centrum is allang niet meer het lelijke eendje’

VEGHEL | Na 182 jaar gaat Van Es Shoes, Bags & Fashion ermee stoppen. Stephan en Anneke Scheer (allebei 66 jaar) laten weten dat het mooi is geweest. “We hebben de pensioengerechtigde leeftijd bereikt en geen opvolgers. Wel hebben we een nieuwe huurder voor het pand gevonden. Een echt Veghels bedrijf”, aldus Scheer. Op 15 oktober gaan de deuren van Van Es definitief dicht. Wij spraken Stephan en Anneke over Van Es, het centrum en hun eigen toekomst.

Van Es Shoes, Bags & Fashion heeft in Veghel op vier verschillende plekken gezeten. Sinds 1979 zit de winkel om de huidige locatie aan de Molenwieken in het Veghelse centrum. Daarvoor was de winkel achtereenvolgend gevestigd op het Heilig Hartplein, Hoogstraat, Kalverstraat en de Molenstraat. Stephan zette in 1981 zijn eerste stappen binnen het bedrijf van zijn schoonouders. Hij zat eigenlijk in het onderwijs, maar destijds waren er heel veel docenten en weinig banen. Terwijl hij wachtende was om als invaldocent aan de gang te gaan, begon hij met werken bij Van Es. Daar is hij nooit meer weggegaan. Anneke was op haar beurt werkzaam als bezigheidstherapeute in het Willem Alexander Ziekenhuis in Den Bosch. Werken bij Van Es zag ze lange tijd niet zitten. Toch rolde ook Anneke in 1985 de zaak in.
In 1993 overleed Annekes vader en werden Stephan en Anneke samen met Toon (broer van Anneke red.) en Rika van den Hoogen, eigenaar van Van Es Shoes, Bags & Fashion. Naast Veghel hadden ze een vestiging in Uden. Dat is altijd zo gebleven. 40 jaar lang hebben ze lief en leed met elkaar gedeeld.

Anneke, Stephan en Rika. 

Waarvan hebben jullie het meest genoten?
Anneke Scheer (A): “Het contact met de mensen, zowel met de collega’s uit de branche, als de leveranciers en natuurlijk de klanten. Verder vond ik de inkoop altijd hartstikke leuk om te doen.”
Stephan Scheer (S): “Ik heb de winkel en inkoop altijd het allerleukste gevonden. Dat is altijd zo geweest. Toch sta ik het liefste in de winkel.”

Hoe was het contact met de klanten al die jaren?
S: “Dat is in de basis niet veranderd. Het contact was goed en vaak persoonlijk. De wereld in de retail wel. De opkomst van internet heeft daar een grote rol ingespeeld. De klant weet veel beter wat hij wel en niet wil. Vroeger ging een klant zitten en dan haalden wij een hoop schoenen om te passen. De klant is nu veel beter geïnformeerd en heeft thuis al een selectie gemaakt van wat ze willen dragen.”

Jullie hebben wel altijd de gunfactor gehad?
A: ”Dat hebben we tijdens de coronaperiode extra gevoeld. KoopLokaal is niet alleen een kreet geweest, het is echt zo gegaan. Stephan is op plekken geweest die de navigatie niet eens kende.” 

Anneke en Stephan zijn allebei zwaar getroffen geweest door het coronavirus. Allebei hebben ze er tien weken uit gelegen. Ze zijn het huis in die tijd niet uit geweest. Een jaar lang hebben ze post-coronatherapie gehad.

Heeft de nasleep van de coronaklachten nog invloed gehad in de keuze om te stoppen?
S: “Nee, de beslissing om te stoppen is al veel eerder genomen, met de verkoop van de winkel in Uden. In 2016 is dat traject al ingezet. Er was geen opvolging vanuit beide families.”

Toch is er voor jullie pand aan de Molenwieken al een nieuwe huurder gevonden toch?
S: “Absoluut! Voor ons is dat financieel fijn, maar ook voor het centrum is dat een goede zaak. Met de ontwikkelingen van het Kloosterkwartier is het belangrijk dat het pand bewoond blijft. Met De Gruijter Haarmode, nu nog gevestigd op het Heilig Hartplein, hebben we een mooi Veghels bedrijf gevonden. Allebei de partijen zijn hartstikke enthousiast.”

Ga je het niet gruwelijk missen?
A: “Ik heb er vrede mee. We zijn ernaar toe gegroeid. In 2016, toen we de beslissing samen hebben genomen om te stoppen, was het wel even emotioneel. Ik heb toen de film van al die jaren wel een paar keer in mijn hoofd afgespeeld. We hebben een geweldige historie opgebouwd met Van Es. Dus dat doet je wel wat.”
S: “Het blijft zonde dat een middenstandsbedrijf na 182 jaar ophoudt te bestaan, maar zoals Anneke zegt: we hebben er vrede mee. De hartverwarmende reacties die we hebben ontvangen doet ons wel veel.”

De winkel in het Veghelse centrum. 

Stephan heeft zich altijd ingezet voor een bruisend centrum, zo stond hij aan de wieg van de oprichting van het Centrummanagement in 2009. Het leverde hem in 2013 de Penning van Verdienste van de gemeente Veghel op voor zijn jarenlange inzet voor de Veghelse gemeenschap en het centrum in het bijzonder. In datzelfde jaar werd hij tijdens een algemene ledenvergadering van de Vereniging voor Ondernemers Veghel-Centrum benoemd tot erelid. Scheer speelde een zeer grote rol bij de oprichting van Centrummanagement Veghel en was lange tijd voorzitter van Stichting Centrummanagement Veghel. In 2021 stopte Stephan als voorzitter van de ondernemersverenging van Veghel Centrum.

Je hebt veertig jaar alle ontwikkelingen in het centrum van dichtbij meegemaakt. Hoe kijk je tegen het centrum aan?
S: “De discussie over Veghel Centrum is al die jaren hetzelfde geweest. Al jaren pleiten we voor een kleiner, compacter en meer naar buiten gericht centrum. Kijk alle rapporten maar na. Maar de afgelopen drie jaar zit er ook echt schot in de zaak. Er worden grote stappen gemaakt, kijk bijvoorbeeld naar De Patio, Het Kloosterkwartier, een florerende Kalverstraat en het doorpakken van de Lidl en de Action.”

Waarom heeft het dan toch zo lang geduurd?
S: “Misschien moest het eerst hard en duidelijk op papier worden gezet? Sindsdien zijn alle partijen er serieus mee aan de slag gegaan. Veel valt nu op z’n plek. Er is sprake van een domino-effect. De mooie projecten in en rondom het centrum volgen elkaar in rap tempo op.”

Maar was natuurlijk wel sprake van leegstand
S: ”Het was op een gegeven moment extreem, maar dat is in veel andere gemeenten niet anders hoor. Het is inderdaad een tijd wat minder gegaan, maar nu lijkt er sprake van een kentering. De leegstand is afgenomen de laatste drie jaar. Wij zijn een voorbeeld voor veel andere centra. Veghel Centrum is allang niet meer het lelijke eendje.”

Behalve dan het stuk tussen Restaurant Santorini en het nieuwbouwproject schuin tegenover de kerk?
S: “Verschrikkelijk. Het lijkt wel een DDR-gebouw. Daar wordt ook al vijftien jaar over gesproken... 

De eeuwige kritiek op het Veghelse centrum. Heeft je dat gestoord?
S: “Een aantal Veghelaren zijn heel kritisch op het eigen centrum, soms iets te. Alle initiatieven werden weggehoond en vaak op een vervelende manier. Dus ja, dat heeft me wel gestoord. Vooral omdat wanneer je met die mensen in gesprek wilde gaan, ze niet thuis gaven. Ze reageerden alleen op jullie Facebookpagina. Op een gegeven moment ben ik gestopt met het lezen van al die reacties. Het was vaak onder de gordel en ongenuanceerd.”

De leegverkoop gaat hard.

Wanneer gaan de deuren van Van Es voorgoed op slot?
S: “Op 15 oktober is het mooi geweest. Dan start de verbouwing en kan De Gruijter Haarmode erin. Naar verwachting gaan zij half december open. Wanneer het kan nemen we in stijl afscheid van ons personeel.”

Hoe hoop je dat de Veghelaren jou en Anneke herinneren?
A: “Als sociale, betrokken mensen.”

En nu?
A: ”We hebben een kleindochter een tweede kleinkind op komst. Daar gaan we extra tijd voor vrijmaken, net als voor vrienden en familie. Ik hou van schilderen en we hebben twee elektrische fietsen besteld. “
S: ”Verder hebben we nog geen concrete plannen, maar Veghel is nog niet van ons af hoor. We zien wel wat er op ons pad komt. De anonimiteit is in ieder geval niks voor ons.”