Trotsheid overheerst bij Veghelse zeilster die brons pakte in Tokio: ‘Een medaille is een medaille’

VEGHEL | Annemiek Bekkering (30) geboren en getogen in Veghel behaalde op de Olympische Spelen in Tokio samen met Annette Duetz een bronzen medaille. Het zeilduo begon de medaillerace van de 49erFX klasse als koploper, maar moesten uiteindelijk achter Brazilië en Duitsland genoegen nemen met het brons.

In de medalrace waren er dubbele punten te verdelen. Na een redelijke start zakte de Nederlandse boot verder naar achteren. Uiteindelijk werden Bekkering en Duetz negende in de medaillerace en daardoor eindigde de Nederlandese boot uiteindelijk als derde. “We konden niet onze eigen race varen”, aldus Bekkering vlak na de wedstrijd tegenover de camera van de NOS. “Het is superfijn dat we brons hebben. Alleen nu nog even niet”, sprak een toen nog teleurgestelde zeilster.

Knuffel
Maandagmiddag heeft de teleurstelling plaatsgemaakt voor trotsheid. “De medalrace verliep niet zoals wij gehoopt hadden. Het was van onze kant geen goede wedstrijd. Dus dan baal je even. Maar een medaille is een medaille en die hebben we maar mooi mee naar huis genomen”, lacht ze. Vorige week keerde Bekkering terug in Nederland. Ze werd samen met haar collega-zeilster Annette Duetz en zwemster Sharon van Rouwendaal direct gehuldigd in Scheveningen. “Dat was geweldig. Je wil alles graag delen met je familie”, blikt ze terug. “Ik wist van een aantal mensen dat ze zouden komen, maar het waren er veel meer dan verwacht. Familie én vrienden, waaronder een aantal uit Veghel, waren naar Scheveningen afgereisd om ons toe te juichen. Je bent drie weken van huis geweest en dan is het fijn om je ervaringen met familie en vrienden te delen. De Olympische Spelen brengen toch extra emoties los. En bovendien is het ook wel weer eens leuk om iemand een knuffel te geven”, vertelt Bekkering die al lange tijd samen met haar vriend in Den Haag woont. Haar ouders wonen wel nog altijd in Veghel.

Streng
In Tokio hadden de Nederlandse Olympiërs te maken met strenge regels. Bekkering: “Het was compleet anders dan in Rio de Janeiro. Al wisten we op voorhand natuurlijk dat we weinig vrijheid zouden hebben. De Japanners zijn heel gastvrij, maar ook streng. Het was zeilen en direct terug naar het hotel. We mochten gelukkig wel samen eten. Iedere ochtend moesten we om 08.30 uur een spuugbuisje inleveren om te kijken of we coronavrij waren. In het begin, vlak na de vlucht (Bekkering zat niet in de beruchte coronavlucht red.), was dat wel even spannend. Maar op den duur werd het routine. Je zag toch niemand.” Andere sporten heeft Bekkering in verband met de strenge regels helaas niet kunnen zien. “Dat is wel jammer, want daardoor krijg je veel minder mee. Het échte Olympische gevoel heerste in Tokio wat minder.”

‘De teugels een beetje laten vieren’
Tot en met donderdag heeft Bekkering verschillende verplichtingen staan. Zo ging ze dinsdagmiddag op bezoek bij de Koning waar ze een Koninklijke onderscheiding kreeg. Echt tot rust is ze nog niet gekomen. “Je wordt echt geleefd, maar ik geniet er wel van. De waardering die je krijgt, is mooi.” Het is nog niet zeker of we Bekkering over drie jaar in Parijs terug gaan zien. “Ik ga eerst lekker chillen en de teugels een beetje laten vieren. In oktober ga ik voor mezelf beslissen of de drive en motivatie er nog is. Het is wel een voordeel dat de Olympische Spelen in Parijs al over drie jaar zijn”, besluit de bronzen medaillewinnaar.