Samen

Misschien komt het omdat ik als zestiger al wat op leeftijd begin te raken, wat sentimenteler, nostalgischer misschien, maar ik lees zo’n beetje alle berichten over echtparen die gouden, diamanten, briljanten of zelfs platina huwelijken hebben te vieren. Helemaal als er een foto bij geplaatst is.

Voor alle volledigheid: zonder ook maar één lhbtiq+-er voor het hoofd te willen stoten hè! Het gaat mij bij al die nieuwsgierigheid namelijk niet om de samenstelling van de relatie. Ben overigens wel uiterst benieuwd of in onze momenteel sterk polariserende maatschappij langdurige onderlinge relaties van lhbtiq+-ers op termijn ook in het nieuws gaan komen. Mag hopen van wel. Al die langdurige relaties hebben namelijk iets gemeen waar we als maatschappij veel van kunnen leren. Zouden móeten leren!
Of de heuglijke berichten nu in deze Stadskrant, andere Talvi-uitgaves, Mooi-kranten, Brabants Dagblad of op sites als Kliknieuws verschijnen; ik lees ze om verschillende redenen. Ongeveer in deze volgorde: Wie zijn de feestvierders? Ken ik ze of denk ik ze te kennen? Waar hebben ze elkaar ontmoet? Maar vooral: Welke wijsheden voeren ze op als antwoord op de…voor mij…allesomvattende vraag: Waardoor hebben die tweetallen het zo lang met elkaar kunnen uithouden? Las je kortgeleden vooral over 50-jarige bruiloften (goud), om tegenwoordig in het nieuws te komen is 60-jaar-bij-elkaar (diamant) de norm. En dat wordt in hoog tempo 70 (platina), 80 (eiken) en voor je het weet 90 (graniet). Nog véél meer levenswijsheid de komende decennia! En gratis hè! Tenminste als je die berichten ook leest.
Ga er maar eens op letten. De bijna altijd gezapig en gezellig voortkabbelende stukjes over hoe ‘de vonk oversprong’, wat hun werkzame leven inhield en welke hobby’s ze (nog) hebben, worden niet zelden afgesloten met een onthulling van hun ‘geheim’. Hún ‘geheim’ voor een lang en gelukkig huwelijk.
Van de week las ik dat ‘geheim’ voor de zoveelste keer, opgetekend uit de monden van Gerrit en Cisca van den Oever. Voor mij totaal onbekenden, maar wat ze ‘verklapten’…o zo waar! En eigenlijk weet iederéén dat, maar handelen we er steeds minder naar.
De verhoudingen in ons Meierijstadse, Brabantse, vaderlandse wereldje zullen de komende tijd nog véél verder op de proef worden gesteld. Rijk-arm, geloof in wetenschap-ongeloof in wetenschap, gevaccineerd-ongevaccineerd, religie-atheïsme, ik-wij. Maar wat maakt ons gezámenlijke leven nou zo sterk? Gerrit en Cisca: ‘Het is geven en nemen, en af en toe iets meer geven dan nemen’…