Leeuwenmoed

Tik de naam Gouden Leeuw in op Google en tal van horecagelegenheden met die naam verschijnen op je beeldscherm. Bovenaan staat prominent de Gouden Leeuw in Veghel. Gevolgd door Vessem en Sint-Oedenrode en vele andere plaatsnamen. Dat bovenaan staan betekent iets. Of moet ik schrijven ‘betekende’…

Op Visit Brabant lees je onder andere: ‘Brabantse gastvrijheid in een intieme, gezellige ambiance. Centraal gevestigd in Veghel in een prachtig historisch pand anno 1879 met monumentale uitstraling. Voorzien van een buitenterras met serre biedt het de juiste mix voor het welslagen van een gezellig avondje uit, sfeervolle receptie of culinair diner. De warme, rijk gedecoreerde ruimten geven dat unieke Bourgondische gevoel dat zo eigen is voor een zaak van dit niveau.De kaart veranderd (ook in Brabant blijf je taalfoutjes houden…) per twee maanden’.

Toen de familie Van den Boer in 2009 de zaak verkocht, namen vijfentwintig stamgasten de zaak over. Vijfentwintig vermogende zakenlieden die die prachtige horecaplek voor Veghel wilden behouden. Een ogenschijnlijk nobele gedachtengang, maar gemiddelde zakenlui zijn natuurlijk geen filantroop. Eerste uitbater Jaap van Herwaarden, inmiddels succesvol eigenaar van Fellows & Friends (Markt Veghel), had snel door dat vijfentwintig paar ogen in de rug hem te weinig ondernemende vrijheid verschafte. Opvolger Alex van Rossum hield het veel langer vol, maar vertrok afgelopen mei ook. Van Rossum zei daarover toen diplomatisch dat De Gouden Leeuw iemand verdiende die er tachtig uur per week in wilde steken om er een goedlopende zaak van te maken. Dat hij die energie niet meer kon geven en met zijn bijna veertig jaar ervaring in de horeca toe was aan een nieuw avontuur. 

Afgelopen week werd duidelijk dat zijn vertrek destijds minder harmonieus verliep dan geschetst: “Eeuwig zonde hoe het nu gaat met de Gouden Leeuw. Waarom ik ben weggegaan? Ik wilde perspectief hebben en dat gaven ze me niet. Had het heel graag overgenomen, maar ze hielden de boot af. Vroegen veel te veel. Toen was het in mei in twee dagen beklonken en kon ik direct weg.” En nu? Zo’n mooie historische horecaplek mag natuurlijk niet verloren gaan voor Veghel! Woordvoerder Ben van de Meerakker (zeg maar directeur van die vijfentwintig directeuren) sprak weliswaar tegen dat de zaak definitief dicht zou gaan, maar ik las organisatorische voortgangstwijfel.

Ben, leeuwentemmer in die véél te volle leeuwenkooi: Toon leeuwenmoed! Verzamel al die leeuwen(aan)delen en verkoop de tent schappelijk. Aan wie? Aan iemand met aangeboren horecavisie...én leeuwenmoed!…