Sint Joachim & Anna.
Sint Joachim & Anna.

Zorgen

Column Column Hans van der Wijst 2.028 keer gelezen

In deze tijd van Sinten ook graag uw aandacht voor de geschiedenis van Sint Joachim en Sint Anna. Daarna mijn link naar een voormalig zorgcentrum in Veghel, dat veranderd wordt in een wooncomplex voor jongvolwassenen en statushouders. Een verhaaltje in twee delen… 

Volgens katholieke, orthodoxe en anglicaanse tradities zijn Joachim en Anna de ouders van Maria, dus de grootouders van Jezus. Hun turbulente geschiedenis behandelt kinderloosheid, worsteling daarmee, tijdelijke scheiding, beloften aan de Heer, verschijning van engelen, hereniging, Anna’s ‘plotse’ zwangerschap, Maria’s geboorte, hun enig kind afstaan aan de Heer, Maria die trouwt met Jozef en moeder van Jezus wordt. Verdere geschiedschrijving over Joachim en Anna is nóg vager. Wel werd einde Middeleeuwen de aanbidding van met name Sint Anna in de Nederlanden bijzonder populair. Met veel beelden en schilderijen waarop Anna, Maria en Jezus stonden afgebeeld. Vaak zo dat Maria met Jezus op schoot, zelf op schoot zit bij haar moeder (’Sint Anna te Drieën’). Houd dat beeld even vast…

Onlangs ‘vertrokken’ de laatste bewoners van Zorgcentrum Joachim en Anna. Het pand was niet meer geschikt voor ouderenzorg, maar BrabantWonen en de gemeente Meierijstad zagen er, met de nodige aanpassingen, wel kansen voor tijdelijk wonen. Overleg met Area (eigenaar naastgelegen Hertoghof met aanleunwoningen voor ouderen) en ONS welzijn leverde een prima plan (vind ik) op: gezien de huidige woningnood jongeren én jonge nieuwkomers een eigen plek en/of nieuwe start bieden. Jammer dat dan in sommige media gereuteld wordt over angst voor overlast vóórdat er ook maar één woonruimte betrokken is. Hier liggen alleen maar kansen als men daar tenminste op durft te sturen!

Wanneer kleuters begeleid worden door bijvoorbeeld groep-achters, zie je bijna altijd prachtige voorbeelden van verantwoordelijkheidsgevoel. Zoals ‘zorgen-voor’ tussen generaties sowieso vaak een liefdevol gezicht krijgt en IK-denken vrijwel meteen richting achtergrond verdwijnt. In de grote gezinnen van vroeger een vanzelfsprekende houding, elkaar helpen. Zelfs in gezinnen onderling, in woonwijken, in dorpen. Die ‘automatismen in de samenleving’ zijn inmiddels grotendeels verdwenen. Zonder hier een waardeoordeel over te vellen beweer ik echter dat het tussen generaties in onze bevolking nog steeds zo kan werken. Mits hedendaags en...vooral…duidelijk!

Terug naar Anna (beeld vastgehouden?), Joachim even achterwege latend. Misschien wat veel gevraagd om op elkaars schoot te gaan zitten, maar moeten we het met al die zogenaamde nobele kerstgedachten, naastenliefde en vrede op aarde in het verschiet ook niet gewoon hebben over de júiste zorgen?…

Afbeelding
Afbeelding
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant