Krachtpatser Lizzy Gevers maakt naam in MMA-wereld: ‘Het is eten of gegeten worden’

HEESWIJK-DINTHER | Lizzy Gevers (26) uit Heeswijk-Dinther komt op 5 februari voor het eerst in actie in het Strikers Cage Championship. De MMA-vechter heeft een contract getekend voor drie wedstrijden. “Dit is het moment. Mijn officiële profdebuut. Ik ben er klaar voor”, aldus de kooivechtster uit Heeswijk-Dinther.

MMA staat voor Mixed Martial Arts. MMA is een multidisciplinaire vechtsport die zich richt op het combineren van technieken uit verschillende vechtkunsten zoals worstelen, judo, karate, kungfu, kickboksen, thaiboksen, boksen, jiujitsu en taekwondo. Voor velen is MMA een vechtsport waarbij alles mag. Volgens Gevers is dat echter een misvatting. “Het heeft een beetje een barbaars imago waarbij gevochten wordt tot de dood, maar dat is natuurlijk niet waar. Er zijn best veel regels. Ellebogen naar beneden geven en trappen tegen het hoofd wanneer iemand op de grond ligt, mag bijvoorbeeld niet.”

Lizzy Gevers.

De MMA-wedstrijden worden gehouden in een kooi. Dat maakt het heroïsch. De vechters kunnen geen kant op. Gevers: “Op het moment dat je de kooi in het slot hoort vallen, wordt je overvallen door een oergevoel. Het is dan eten of gegeten worden. Je kan geen kant op. Het is dus jij of ik. De MMA-kooi is de eenzaamste plek op aarde. Je moet echt op jezelf vertrouwen.”

Olympische Spelen
De Heeswijk-Dintherse krachtpatser heeft op 25-jarige leeftijd eigenlijk al sportcarrière achter de rug. Als dochter van judo-legende Jo Gevers begon Lizzy logischerwijs als judoka. “Mijn grote droom was het bereiken van de Olympische Spelen. Dat zat er uiteindelijk niet in. Op een gegeven moment was ik helemaal klaar met judoën. Ik stond eigenlijk met twee benen in het zwarte gat. Ik ben gaan fitnessen, maar dat is niks voor mij. Ik miste het competitieve en de strijd met een tegenstander.”
Toen ze nog judoden maakte ze samen met haar trainingsgenootjes, waaronder Sanne van Dijke (bronzen medaillewinnaar in Tokio), in de winter wel eens uitstapjes naar andere sporten. Zo kwam ook ooit het MMA voorbij. Gevers: “De beste Nederlandse MMA-vechter Germaine de Randamie had een wedstrijd op de planning staan tegen een ex-worstelkampioen. Ze riep onze hulp in om haar grondgevecht te verbeteren.”

‘Het klinkt barbaars maar ik moest bloed zien. Binnen no time sloeg ik de ogen van mijn tegenstandster dicht’ - Lizzy Gevers, professioneel MMA-vechtster.

De sport liet Gevers vervolgens nooit meer los. Ze was verkocht. Via-via kwam ze in contact met MMA-trainer Duane van Helvoirt uit Oss. De tatami werd officieel ingeruild voor de kooi en binnen drie maanden vocht Gevers haar eerste gevecht. “Bij de eerste klappen dacht ik: dit is mijn sport. Mijn eerste gevecht was eigenlijk bizar snel. Een linkse en rechtse directe? Die had ik nog helemaal niet onder de knie. Maar toen het gevecht begon ging ik los. Het klinkt misschien barbaars maar ik moest bloed zien. Binnen no time sloeg ik de ogen van mijn tegenstandster dicht. Met een linkse en rechtse directe. Het gaf me een enorme kick.” Na ronde één werd ze in haar hoek wakkergeschud door haar coach. “Ik stond te vechten als een kip zonder kop. Het pakte dit keer goed uit. In ronde twee heb ik mijn judo-kwaliteiten benut en de wedstrijd vakkundig afgemaakt. Ik wilde weten wat ik waard was en na dat eerste gevecht wist ik: ‘dit wordt mijn nieuwe voorland’. Ik bleek het instinct van een vechter te hebben en het incasseren van klappen ging me goed af.”

‘Pittige tijd
De succesvolle start van Gevers in de MMA-kooi liep in 2019 een flinke knauw op. De Heeswijk-Dintherse kreeg een burn-out en nam bijna een jaar rust. “Dat was een pittige tijd. Ik werkte 32 uur in de zorg en daarnaast was ik in mijn hoofd fulltime bezig met MMA. Op een gegeven moment werd dat te veel en ik liep over.” Gevers pakte het probleem serieus aan ging in gesprek met verschillende professionals. “Daaruit kwam naar voren dat ik het verdriet van mijn judocarrière nog niet helemaal had verwerkt. Ik was al op jonge leeftijd heel goed en vanaf toen stond alles in het teken van topsport. Alles werd opzijgezet voor die grote droom: de Olympische Spelen.” Toen dat op een gegeven moment iets te hoog gegrepen bleek te zijn, worstelde Gevers vooral met zichzelf. Ze verloor het plezier in het judoën. Een paar jaar later liep ze bij het MMA tegen hetzelfde probleem aan. “Ik was alleen maar bezig met presteren. Ik haalde er geen plezier meer uit. Daarom heb ik in 2019 een stapje teruggedaan. Het bleek de juiste keuze, want nu geniet ik weer volop van het vechten. Het plezier hebben staat weer op één.”

Lizzy en Germaine de Randamie hebben een hechte band.

UFC
Gevers’ grote droom is vechten voor een van de grootste MMA-organisaties ter wereld. Denk daarbij aan UFC of Bellator. Het walhalla voor MMA-vechters. “Dat is niet alleen mijn droom, maar ook mijn grote doel. Voor mijn gevoel zit het erin. Het wordt een lange weg, maar ik heb er alle vertrouwen in.” Maar eerst reist Gevers in februari af naar Spanje voor haar eerste gevecht in het Strikers Cage Championship. Ze heeft een contract getekend voor drie wedstrijden in achttien maanden. “Mocht UFC voor de deur staan dan heb ik een clausule in mijn contract staan om direct over te stappen.” Ze heeft een professioneel team om zich heen verzameld. Naast MMA-trainer Duane van Helvoirt zien we ook Germaine de Randamie, voormalig wereldkampioen in het vedergewicht bij UFC, in haar hoek terug. “Ze ziet het in mij zitten en helpt me waar nodig. Op mijn beurt vlieg ik met Germaine de wereld over om haar bij te staan. Dat is een ervaring die niemand mij ooit afpakt. We zijn een goed team. Ik het jonge welpje en zij de zorgzame oma”, besluit Gevers lachend.

Gevers steunen in haar droom kan hier.