Scherfschoften

Hoe gestoord moet je zijn om glas kapot te gooien op door mens en dier veel bezochte plekken. Kan me namelijk écht niet voorstellen dat geestverruimende middelen je hersenen dúsdanig laten krimpen dat je niet meer weet dat glas…mééstal…kapot gaat als je het tegen iets hards gooit. In dit geval waren het bierflesjes. Merk: Jupiler. 25 cl. Hoe ik dat weet? Kon ik zien aan etiketten en doppen die tussen de ver verspreide glasresten lagen. Het zette me aan het denken: Wie gaat wandelen neemt meestal geen bier in flesjes mee. Toch? Is het ‘mee’gejat bij een feestje? Zijn de flesjes ná leging niet op de juiste waarde (€0,10 p/st) ingeschat? Maar die doppen dan? Waren de flesjes misschien nog vol? Nóg erger! Bierverspilling! Vreesden de dombo’s voor ontmaskering waardoor besloten werd tot totale vernietiging van bewijs? En…wie mist er na zaterdag of zondag flesjes in feestkratten?

Niets vermoedend wandelde ik maandagochtend, mét lease-hond, het fietstunneltje richting Mariaheide in. Aangezien ik als hondenuitlater níet constant op een smartphone loop te koekeloeren, zág ik ‘t op tijd. Gelukkig maar, want de Jupilerflesjes bleken fragmentatie-eigenschappen te hebben gehad waar ze in smerige oorlogen van dromen. O-ver-al glasspinters! Ik schopte wat grotere scherven aan de kant, de hond met een grote boog om de glas-ellende heen leidend. Mijn hoofd liep vervolgens snel vol.

Hoe kansloos zijn honden met baasjes die wél de smartphone als leiband (!) gebruiken? Hoe kwetsbaar is het fietsvolk dat nietsvermoedend afdaalt in die fietstunnel? Kansloos eigenlijk, vanwege al dat versplinterde glas. Rijd je niet ter plekke lek, dan blijft er misschien nog een klein, kloterig splintertje in je fietsbandrubber steken. Dat dan wat láter voor perforatie zorgt. En wie dan tijdens reparatiewerkzaamheden met de vinger de binnenkant van de buitenband bevoelt, om nieuwe binnenbandpech uit te sluiten, ervaart ineens wat kleverigheid. U begrijpt, ik schrijf uit ervaring. Die Van der Wijst plakt gewoon zelf nog banden. En haalt glassplinters uit hondenpoten. Vandaar mijn frustratie. 

En het verhaaltje is nog niet afgelopen! Naar huis wandelend troffen we bij het Koning Willem I College (voorheen ROC de Leijgraaf) op het fietspad opnieuw een glasslagveld aan. Weer van Jupilerflesjes. Wie het afgelopen weekend een Jupilerparty had moge zich melden.

Of deze column flessenvernietigers bereikt? Al is het er maar eentje. Verder overweeg ik op lange wandelingen voortaan een klein vegertje mee te nemen. Om ze dwars te zitten, die scherfschoften…