Keeper Jeffrey Vendrig van Blauw Geel'38 (Foto Peter Kuijpers)
Keeper Jeffrey Vendrig van Blauw Geel'38 (Foto Peter Kuijpers)

Jeffrey Vendrig: 'Ik stop hier met veel pijn in mijn hart.'

Voetbal 765 keer gelezen

BOXTEL – Jeffrey Vendrig, voor sommigen prettig gek voor anderen weer een fanaat. Kwam vorig seizoen naar Blauw Geel'38. Raakte in het begin van het seizoen al snel geblesseerd wat Sander Maas onder de lat bracht in Veghel. Later heroverde hij zijn plek terug. "Ik ben een vechter dat zit als infanterist in me en heeft me altijd geholpen."

Door: Peter Kuijpers

Jeffrey  en zijn echtgenote Mariola werden onlangs verblijd met de geboorte van hun tweede kind. Het werd een zoon met de naam Leyvin. De metafoor 'rijkeluiswens' laat zich gelden omdat drie jaar geleden al dochter Jamie-Joy op deze wereld kwam. Jeffrey Vendrig: "Altijd wel vervelend als je voor een missie weg moet. Dan ga je het gezin missen. Ik vind het jammer dat ik nu noodgedwongen moet stoppen. Ben geschorst en eind deze maand gaan we weg. Ik heb dat met trainer Erwin van Breugel goed doorgesproken. Het is niet anders." Vorige week kwam de datum van de geplande uitzending naar Griekenland. Het onderdeel van Vendrig uit de legerplaats Oorschot wordt ingezet voor hand en spandiensten bij het vluchtelingen verkeer. Nobel werk, maar maakt het keepen bij Blauw Geel'38 niet meer mogelijk.

Onrecht
En dan dat rood bij Spaubeek en vijf wedstrijden schorsing die in ging enkele verhouding staan met hetgeen wat er gebeurde. Vendrig reageert fel: "Absoluut waar. De rode kaart in Limburg doet me veel pijn. Natuurlijk hadden we allang voor moeten staan tegen een drie klassen lager spelend team. Dat mogen we elkaar verwijten. Maar mijn rood was echt belachelijk in de overtreffende trap. De free kick vooraf hieraan was al discutabel. Ik ving die bal op en wilde hem uittrappen. Die gast komt tegen mij aanstaan en gaat dan plots liggen. Ik dacht zeker een vrijetrap voor ons. Nee hoor rood en een penalty. En dan ook nog vijf wedstrijden, dit onrecht doet pijn, heel veel pijn."


Sander Maas
Vendrig blijft tot zijn uitzending gewoon meetrainen met de groep. "Ja dat zeker. We hebben echt een leuk stel en lachen wat af. Na die eerste vier wedstrijden, die we verloren, zijn de zaken beter gaan lopen. Jammer dat Dennis van Ballegooij toen stopte. Ik kan me daar nog wel iets bij voorstellen. Doordat de keuze van vaste doelman uitbleef werden we onzeker. Dat heeft absoluut meegespeeld. Na zijn vertrek ben ik beter gaan keepen en dat lag niet aan Dennis, maar meer aan het feit dat ik eindelijk mijn plek kreeg. In het eerste jaar was Sander Maas mijn concurrent en raakte ik geblesseerd en mijn plek kwijt. Eerst mijn schouder uit de kom en later tegen Sander de Bond van Dongen brak ik mijn duim. Dat was geen fijne periode, maar heb me daar doorheen geknokt."

Handhaven
Tien jaar was Vendrig keeper bij de BVO NAC. Een leuke tijd. Vendrig vervolgt: "Zekerweten, heb het daar goed naar mijn zin gehad en alle  jeugdteams doorlopen. Wij woonden in Bergen op Zoom dat was dus goed te doen. Ik heb het nooit tot het eerste team kunnen brengen, maar was wel vaak doelman bij de reserves. Uiteindelijk ben ik vanaf DOSKO naar Blauw Geel'38 gekomen. Wat ik ga doen weet ik nog niet, daar ben ik nog niet uit. Ik ben er zeker van dat Blauw Geel'38 zich gaat handhaven. En waar ik ook zeker van ben is dat ik hier volgend seizoen absoluut nog eens kom kijken. De herinneringen aan deze club zijn veel te mooi omdat voorbij te laten gaan." Getekend: Jeffrey Vendrig.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant