Jong ontmoet oud: 'Je mag heel veel dingen doen'

In 2017 bestaat Jeugdcarnaval in Kuussegat 44 jaar! Is er veel veranderd in die tijd? Hoe vierde de jeugd vroeger carnaval en hoe is dat nu? Om daar achter te komen spraken we de afgelopen periode met hoofdrolspelers van toen en nu. Als afsluiting van deze reeks spreken we over de Carnavalsbeleving met twee Jeugdprinsen: Sen Ottevanger (2017) en Aris van Galen (1974).

Wat is het leukst aan Prins zijn?
Sen: 'Je mag heel veel dingen doen. Met al die aandacht is het gewoon een hele leuke tijd.'
Aris: 'Ik vond de optocht leuk: boven op de wagen in een box. Samen in een koets met Pipo de Clown en Mammaloe was ook speciaal.'

Hoe ben je Prins geworden en waarom?
Sen: 'Nou, eigenlijk was Prins worden niet mijn eerste keus. De commissie kwam 's nachts bij ons thuis en toen vroegen ze het. Ik ben niet zo verlegen, dus misschien daarom.'
Aris: 'Volgens mij moesten we een mop vertellen. Maar ik hoorde het pas op de dag van de onthulling… Toen wezen ze me aan en was ik de eerste Jeugdprins van Kuussegat!'

Waar waren jullie onthullingen?
Sen: 'Tijdens de Jeugdhofzitting in de Koekbouw. We zaten in een kamertje te wachten, want niemand mocht nog weten dat wij het viertal waren. We deden spelletjes oefenden de act en zongen het lijflied. Het wachten duurde lang.'
Aris: 'Mijn Jeugdhofzitting was in de Beemd. Ik bleef in de kleedkamer achter en kreeg het pak aan en een kaartje voor mijn openingsspeech. Ik werd uit een olievat onthuld.'
Sen: 'Ik zat in een taart. Na de zoveelste 'hoera!' sprong ik eruit.'

Hoe vond je jouw Prinsenreceptie?
Sen: 'Ik vond het heel leuk! Wel druk, veel praten en veel leuke cadeautjes.'
Aris: 'Ik had geen Prinsenreceptie en ook waren er geen Prinsenrecepties in de kerkdorpen. Ons programma was toen nog erg kort. Eigenlijk alleen tijdens de Carnaval.'

Sen, jij hebt wel recepties in de kerkdorpen?
Sen: 'Ja, stellen we ons met het gevolg op op het podium. Ik doe dan een woordje en geef een cadeau.'

En die speeches: verzin je die zelf?
Sen: 'Ja, samen met Björn van Berlo.'

Hoe was het toen je de eerste keer jouw lijflied zong?
Sen: 'Erg spannend! Als ik naar school ging kon ik oefenen of als mijn zus niet thuis was.'
Aris: ' Ik had geen lijflied. Een veel minder foto's: ik denk dat heb er ongeveer 30.'

Aris, kun je nog meer verschillen kon opnoemen.
Aris: 'Het is nu veel professioneler: een totaalprogramma met meer activiteiten. Maar terugkijkend hebben we - zonder vergelijkingsmateriaal – destijds ook al veel goed geregeld, zoals de Jeugdhofzitting met dansmariekes en een hofnar én een opperkuus! Sen krijgt bij de opening van Carnaval een zware sleutel met alle namen van de voorgaande Prinsen. Ik kreeg er ook een, maar van plastic!'

Dit was de laatste in de reeks. De interviews leren ons dat in grote lijnen de Carnaval onveranderd is. Woorden, die regelmatig terugkwamen, waren: 'feest, muziek & plezier'. En zowel vroeger als nu: dat maoken we saomen.