Jan Goijaarts is wethouder en vrijwilliger

VEGHEL | CDA Wethouder Economie, innovatie en financiën. Een paar opsommingen van zijn taakomschrijvingen vermeldt op de website van de gemeente Meierijstad. Als nevenfuncties heeft Jan Goijaarts vrijwilligerswerk bij voetbalclub Blauw Geel'38 en bestuurslid OPA-club (Oud-Prinsen en Adjudanten). Voetbalde prestatief alleen voor RKSV Schijndel als verdediger en verhuisde voor zijn werk (Mars) en liefde (Alie) naar Veghel.

Door: Peter Kuijpers.

De afspraak met Jan is natuurlijk op het Prins Willem Alexander Sportpark in Veghel. In de rol van Opa die met kleinzoon Jens naar de training komt. "Hij is pas vier, maar volgende maand wordt hij vijf en mag-ie gaan voetballen. Heerlijk toch om naar te kijken", spreekt een trotse opa. Jan is van geboorte Schijndelaar en voetbalde bij RKSV Schijndel, maar kwam al vroeg naar Veghel. "Ik was 19 en werkte bij Mars. Had in Veghel de liefde van mijn leven gevonden en we gingen trouwen. Omdat er in Schijndel geen woning voorhanden was, besloten we in Veghel een huis te kopen. En daar wonen we nog steeds met heel veel plezier."

Argwaan
Voetballen bleef Jan in Schijndel bij de plaatselijke RKSV. "Ik ben tot mijn dertigste blijven voetballen als verdediger bij Schijndel, later nog een paar jaar in het tweede team. Toen vond ik het tijd om me bij de Blauw Geel'38 veteranen te melden waar ik met enige argwaan door wijlen coach Bart van den Boogaard werd ontvangen. Na mijn eerste wedstrijd sprak hij in zijn kenmerkend Veghels dialect en norse toon tot Frans van Breugel, die mij had aangedragen: "Waar heb je die toch vandaan gehaald, want zulke kunnen we er nog wel een paar gebruiken." Dus vanaf toen was mijn kostje verzekerd hier."

Zoon Rob ging voetballen en later ook nog dochter Manon. Jan vervolgt: "Mooie tijd samen met Koos den Otter waar zoon Bob in het team speelde en Rick van den Heuvel die er met kop en schouders bovenuit stak. Geweldige tijden waren dat."
In die periode kende het eerste team een slechte periode. Leiding ontbrak waar trainer Eus Marijnissen er met kerst de brui aan gaf en Toon van den Akker het van hem overnam. "Wij, Frans van Breugel en ik, zijn er toen als leiders ingestapt. Het eerste wat we deden was de sfeer weer terugbrengen en wat aan teambuilding doen. Gewoon na afloop met zijn allen rond de tafel." Voor Toon was er geen redden meer aan en Blauw Geel'38 degradeerde naar de vierde klasse.

Drukke tijd
De tijd van trainer Ad Peeters uit Oijen brak aan. Jan: "Dat was echt top. Adje was een geweldige fanaat. Hij kon de zaak oppeppen en zich druk maken. Tijdens de beslissingswedstrijd voor promotie terug naar de derde klasse in Zeeland tegen SIOL moesten Frans en ik hem steeds weer terug van het veld halen. We wonnen en toen een journalist na afloop vroeg of hij zenuwen had gekend luidde zijn antwoord: 'Geen moment' dat was toch echt wel een legendarische uitspraak."
Na tien jaar stopten Frans en Jan waar de laatste ook nog Prins Carnaval werd. "Dat was een drukke tijd. Blauw Geel'38 speelde toen in de eerste klasse. Als voorzitter van het jeugdbestuur schreven we samen een nieuw beleidsplan. Daarin ook de opzet voor materiaal uitgifte. En als je dat doet dan moet je jezelf ook inroosteren. Dus tot op de dag van vandaag doe ik dat nog steeds met veel plezier. Het is in mijn functie als wethouder een stukje ontspanning en veel gezelligheid", besluit Jan Goijaarts, waar Jens inmiddels zijn training heeft beëindigd.