Afbeelding

De zevenmijlslaarzen van Antoin de Grauw

Sport 1.802 keer gelezen

VEGHEL | De jongere generatie die momenteel bij Blauw Geel'38/Jumbo rondloopt zullen hem amper kennen. Antoin speelde bijna zijn hele leven bij deze club. Maakte ooit een kort uitstapje met trainer John Meijs naar OJC Rosmalen en hielp al op veteranen leeftijd een jaartje WEC uit de brand. De snoeiharde verdediger die met zijn grote stappen vaak de achterlijn haalde, is tegenwoordig assistent-coach bij JO-19. Een functie die hij slim praktiseert in het keurslijf van grensrechter.

Door: Peter Kuijpers.

Antoin (45) is getrouwd met Heidi en gezegend met twee kinderen: Thomas en dochter Tess. Thomas speelt als rechtspoot linksachter bij JO 19-1, dicht bij pa Antoin met vlag langs de lijn. Antoin: "Ach ik geef wel eens een handige aanwijzing. Niet continu je moet de spelers niet gek mee maken. Ik doe wel de trainingen van het team met Vincent samen, maar de wedstrijdbespreking daar houd ik me afzijdig van, dat doet Vincent goed. Ik wil dat ook niet doen voor Thomas die zich daar niet gelukkig bij zou voelen."
Thomas overigens is op dezelfde dag jarig als pa Antoin, dus op 11 april hangen de slingers breeduit in huize De Grauw op Het Ven.

Achterlijn
Toen Antoin begon met voetballen waren de prille jeugdteams nog voorzien van namen uit de Eredivisie. "Dat klopt ik speelde bij Sparta, vandaar mijn adoratie voor dit team wat altijd zo gebleven is. Later is dat veranderd in F tot en met A. Ik ben ook vanuit A1 naar het eerste team gegaan. Maarten Willems brak toen ook door, hij is van mijn lichting. Henny, mijn broer, en Ton Berens speelden al in het eerste en daar voelde ik me best prettig tussen." Antoin profileerde zich als opkomende linksback die met zevenmijlslaarzen de achterlijn altijd wel wist te halen. Scoren deed hij vaak met snoeiharde vrije trappen. Kwam tot 40 treffers in zijn periode bij Blauw Geel'38.

Nacompetitie
Antoin maakte ook een mindere periode mee bij Blauw Geel'38. Een grijze bladzijde uit het archief van de club. "Dat was het seizoen 94/95 Eus Marijnissen was trainer en moest toen de poort open maken, de ballen oppompen en training geven. Die man werd zo in de steek gelaten waardoor hij er in december de brui aan gaf. Toon van den Akker werd trainer en heeft nog geprobeerd de zaak te redden, maar we degradeerden naar de vierde klasse. Het seizoen daarop kwam Ad Peeters en het prachtige leiders duo Jan Goijaarts en Frans van Breugel. Drie dijken van kerels en via de nacompetitie en beslissingswedstrijd in Zeeland bij Festilent wonnen we met 2-1 van SIOL. Harm Vissers en Turgut Arslan scoorden, twee voorzetten van mij", vertelt Antoin met een lachje op zijn gezicht.

Erik van Uden
Eén verhaal blijft aan Antoin kleven. De 'sliding' op Erik van Uden van VOW. Anton vervolgt: "Dat jaar ervoor waren veel spelers vertrokken. Onder anderen naar VOW dat toen Derde Klasse speelde en wij degradeerden. Een van de laatste wedstrijden was uit bij VOW. Erik stond linksbuiten bij VOW. Hij was snel en scoorde makkelijk. Bij een rush maakte ik (het was nat weer) een lange sliding toen hij weer eens opkwam. Ik had de bal en Erik vloog in het publiek. Kermend en strompelend kwam hij de VOW kantine in wat een groot lachsalvo veroorzaakte. Een week later speelde hij weer. Dat was ook Erik. We kunnen er beiden nog hartelijk om lachen", zegt Antoin die zich snel uit de voeten maakt en zich bij zijn team voegt.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant