Erwin de Groot: icoon in keepershistorie Blauw Geel

VEGHEL | Het exacte aantal wedstrijden is eigenlijk nooit geteld of niet bijgehouden. Erwin de Groot (50) uit Zeeland kwam van FC Den Bosch als 21-jarige naar Blauw Geel'38. Op zijn 34e, na ruim 400 wedstrijden, nam hij afscheid en stopte met voetballen. Het beste wat hem in Veghel overkwam is zijn vrouw Marjon waarmee hij inmiddels 20 jaar getrouwd is, samen met zijn drie kinderen Lisa (18) en Nick (16) en Stef (15).

Door: Peter Kuijpers.

Erwin is inmiddels weer terug in de Blauw Geel'38-familie. Erwin: "Mijn zoon Stef voetbalde bij Helmond Sport, hij stopte met de jeugdopleiding en ik kende Blauw Geel'38 op mijn duimpje. Ik ben toen met hem naar deze club gegaan waar ik veel vertrouwen in had omdat ik de clubcultuur goed ken. Ik heb hier nog een paar jaar gevoetbald bij de veteranen, maar met voetballende kinderen is dat moeilijk te combineren. Stef speelt nu in JO 15-1. Trainer van dat team is Patrick Cissen en ik mag hem assisteren. Nick speelt als tweedejaars JO 17 bij FC Den Bosch. Dochter Lisa speelt vrouwenvoetbal bij Festilent, waar ik volgend seizoen de trainer van word."

GSM
We gaan kort terug naar het begin. Het Blauw Geel'38 uit de jaren negentig kende wisselende successen. Pas in het afscheidsjaar van Erwin begon de opmars die eindigde waar de club zich nu bevindt. Het waren ook de kleurrijke jaren negentig. De Nederlandse volleybalploeg behaalde in Atlanta goud. De musicals Les Miserables en The Phantom of the Opera trokken volle zalen. De GSM maakte zijn opmars. De jaren negentig waar de mannen snorren droegen. In die periode kleurde Erwin zijn successen in, maar ook dieptepunten. Die waren er zeker ook. Veertien seizoenen doelman van het eerste elftal bij Blauw Geel'38. Welke keeper kan dat zeggen, misschien Peter Raaijmakers? Erwin: "Ik kwam van FC Den Bosch naar Blauw Geel'38 in 1990 waar Ben van Griensven de trainer was. Mark van Alebeek, Rob van den Heuvel en Bart Wijnen uit Odiliapeel waren de doelmannen. We speelden in de tweede klasse waar Avanti'31 kampioen werd. Een jaar later degradeerden we uit de tweede klasse en nam Cees van den Boogaart het trainerschap over van Ben van Griensven." Dat waren niet de beste jaren voor Blauw Geel'38 in dat tijdvak. "Zeker niet want in het seizoen 94/95 degradeerden we uit de derde klasse nadat Eugene Marijnissen er in december al de brui aan gaf en Toon van den Akker het van hem overnam. Dat was voor Toon onbegonnen werk."

Ad Peeters
Het seizoen daarna kwam trainer Ad Peeters, een man bezeten van voetbal. Toen kwamen de successen weer terug. "Bovendien kregen we er twee kanjers van leiders bij: Jan Goijaarts en Frans van Breugel. We promoveerden via die geweldige beslissingswedstrijd tegen SIOL op het veld van Festilent, nota bene mijn woonplaats en voormalige club. Wat een geweldig feest was dat. Na zoveel slechte jaren werd de weg omhoog weer ingezet. Met John Meijs, die Peeters opvolgde, werden we kampioen in de derde klasse bij RKJVV en promoveerden terug naar de tweede klasse. Grote dissonant later was het tragisch auto ongeluk met Pasen waarbij Alexander en Jeroen kwamen te overlijden."

Icoon keepershistorie
Mijn afscheid en laatste seizoen was in 2003/2004. Het laatste jaar van toenmalige trainer Pieter Tuns. We wonnen het thuisduel met 9-0 van Dijkse Boys. Kampioen en promotie naar de eerste klasse", zegt Erwin. Een icoon in de keepershistorie van Blauw Geel'38.