Brood en Spelen

Behalve lekker wandel- en fietsweer was het tijdens de paasdagen natuurlijk ook lekker-in-de-tuin-vertoeven-weer. Tenminste, als je niet alles vol met tegels of klinkers hebt gelegd, want dan kan de temperatuur aardig oplopen als de zon al dat steen beschijnt. Zelfs met de nodige zonwering erboven. Vroeg me af of er de afgelopen dagen steentuineigenaren tussen zaten die zich achter de oren zijn gaan krabben. Of de aanhangers van hun stenen tijdperkjes niet éventjes hebben gedacht aan andere soorten perkjes. Iets met zand en groen en zo. Ik vermoed van niet. Gedachten aan natuurlijke duurzaamheid komen niet vaak voor in die kringen. Onderhoudsvriendelijkheid gaat bij hen meestal niet verder dan eigen territorium. Laat anderen die aardbol maar redden, en anders redt ie zichzelf maar. Komt allemaal wel goed…

Ik maak me zorgen. Het was de afgelopen dagen natuurlijk veel te warm voor de tijd van het jaar. Met de enorme droogte van vorig jaar nog in mijn achterhoofd fietste en wandelde ik hoofdschuddend langs al die plekken waar op het heetst van de dag de enorme waterkanonnen en kleine tuinsproeiertjes kostbaar water verspilden. Misschien raar, maar bij elke aanblik van die verkwisting moest ik aan de toekomst van mijn onlangs geboren kleindochtertje denken. We kunnen dan wel waterfonteintjes plaatsen op alle schoolpleinen van Nederland als middel in de strijd tegen overgewicht bij kinderen, maar stel je toch eens voor dat dat water…

Veel verder kwam mijn negatieve gedachtegang niet, daarvoor genoot ik teveel van het buiten en actief kunnen zijn. Totdat…totdat ik achterstallig leesvoer begon weg te werken en las over het nodige 'achterstallig onderhoud' van ons zo mooie landje. Populistische bagger. Van het soort 'wie het hardst roept heeft gelijk'. Zo werd in Twente geklaagd werd over het feit dat er mógelijk geen paasvuren ontstoken mochten worden. Dat daar een heel jaar naar toe geleefd werd! Hoe leeg moet je leven wel niet zijn als dat zo is? "Nemen ze ons dat nou óók nog af?" werd gelijk geroepen in tukkerland. Niet de paasgedachte natuurlijk, maar dat fikkie stoken. Ook het jammerverhaal over de Video Assistent Referee (VAR) stemde me zorgelijk. Het gaf een prachtig beeld van de hypocriete houding van veel landgenoten. Ze blijken namelijk niet naar het stadion te komen voor eerlijkheid, maar voor duidelijkheid!...

Geheel in de paasgedachte, maar dan rigoureus anders, moest ik denken aan een verrijzenis. Die van Brood en Spelen…