Gooigenot

Las dinsdagochtend op de show- en cultuurpagina van het Zuid-Hollandse BD, oftewel Brabantse AD, de volgende zinnen: 'Dat darts, dat blijft toch geweldig om naar te kijken. Niet alleen omdat het steeds weer zo bloedstollend spannend is, maar vooral omdat…(let op!) het ten diepste een ode aan de gewone man is'… Het teiltje kwam te laat, jeuk sloeg in alle hevigheid toe. Gelukkig werd het ergste gekriebel afgeblust door verbazingszweet dat tegelijkertijd uit mijn poriën gutste. Maar goed dat mijn vochthuishouding tijdens de jaarwisseling voldoende op peil gehouden was. 'Darts ten diepste een ode aan de gewone man', een uitspraak die zo op een tegeltje kan. Liefst cirkelvormig. Columniste Angela die voor haar rubriek veel naar tv kijkt, mag daar wekelijks haar plasje over doen. Ditmaal kwam ze tot de conclusie dat enkele avondjes darts kijken haar zoveel energie geeft dat ze volgende week wel weer een portie Felix Rottenberg aan kan bij De Wereld Draait Door… 'Elitair gezwam' of 'ondoordacht redeneren'? Beide uitspraken zorgen voor polarisering: de 'gewone man' tegenover…ja tegenover wie eigenlijk? De elite? En wie bepaalt dan wie dat zijn?

Michael van Gerwen
Vrouwlief en ik mogen graag darts kijken. Waarom? Ja…eh…gewoon! Wij zijn ook een 'gewoon' setje. Denken we. Maar wát is gewoon? Wie bepaalt dat
Vertegenwoordigers uit álle lagen van de bevolking kijken naar die pijltjesgooiers. Met een steeds grotere bewondering voor hun precisie en mentale kracht. Brengt Michael van Gerwen een ode aan de gewone man als hij triples staat te gooien? Schei toch uit! Trouwens, staan gewone mannen in een dartshirt in keukens vloeistof in wedstrijdbekers te gieten tijdens pauzes? Nou dan! De groene sloopkogel uit Vlijmen brengt vooral een ode aan zijn sport, niet aan een bevolkingsgroep. En natuurlijk aan zijn bankrekening.

Hogere straffen
Tussen het darten door werd tijdens de jaarwisseling opnieuw duidelijk dat er meer landgenoten zijn die graag met iets gooien. Vuurwerk naar hulpverleners bijvoorbeeld. Absoluut onacceptabel natuurlijk, maar schreeuwen om hogere straffen gaat dergelijk ziek gedrag zeker niet alleen oplossen. Opvoedkundig dacht ik aan het volgende: Wie hulpverleners met vuurwerk belaagt, krijgt een soort koekje van eigen deeg. Geen oog om oog of hand om hand, maar als je wordt opgepakt, dan mag de hulpverlener met drie pijlen op een dartbord gooien. De totaalscore bepaalt hoeveel dagen je mee moet lopen met de belaagde hulpverlener(s) en op basisscholen en in gezinnen uit moet gaan leggen wat het woord hulpverlener betekent. In ieder geval niet 'gooigenot'...