Wat doe je echter met al die smartphonezombies? De afbeeldingen op de grond aanbrengen?
Wat doe je echter met al die smartphonezombies? De afbeeldingen op de grond aanbrengen?

"Euhj!"... 2

Column 1.762 keer gelezen

Enkele jaartjes geleden schreef ik een verhaaltje over een begroetingswijze die mij bijzonder kan bekoren. Veel Brabanders, Veghelaren zo u wilt, doen dat in het voorbij gaan als volgt: De nek wordt lichtjes achterover geknikt, de linker- óf rechtervinger begeeft zich in schuin omhoog gestoken richting en de begroeting eindigt met het sympathieke en alles (of niets) omvattende "euhj!" Wanneer de ander dat ongeveer gelijktijdig en vergelijkbaar uitvoert geeft dat een prettig gevoel. Dit 'ritueel' voeren we bij voorkeur uit richting bekenden. Het zal in geheel Meierijstad niet veel anders gaan, denk ik.

Wanneer we 'vreemden' tegenkomen ligt het anders. Bij mij blijft de knik, de vinger en de "euhj!" vaak achterwege en wordt vervangen door een welgemeend "hallo", "goeiedag" of de naam van een dagdeel. Ook díe vriendelijkheid, die vaak wederzijds blijkt te zijn, geeft me een goed gevoel. Voorwaarde daarbij is wel dat er oogcontact is met degene die ik passeer. Dat wordt steeds moeilijker met al die smartphonezombies om ons heen.

Een Rosmalense kunstenaar constateerde onlangs dat elkaar groeten steeds vaker beperkt blijft tot alleen bekenden onderling. Dat het bovendien voorbehouden lijkt aan de ouderen. Dat elkaar groeten op straat geen vanzelfsprekendheid meer is en misschien symbool staat voor langs elkaar heen leven. Daarom heeft hij twee borden ontworpen met 'Groetplicht' en 'Einde groetplicht'. Ze roepen mogelijk een glimlach op, maar zijn ook bedoeld om even na te denken. Ze bieden je een kans om te ervaren hoe het voelt wanneer een onbekende jou groet. Een collega-kunstenaar uit Weert testte beide posters, observeerde de reacties en constateerde dat de mensen positief reageerden. Mooi toch!? Wat doe je echter met al die smartphonezombies? De afbeeldingen op de grond aanbrengen?

Nu heb ik bedacht dat dat oer-Brabantse "euhj!" op twéé manieren kan worden uitgesproken. De eerste, zoals beschreven, met die kei-vriendelijke, joviale toon. Ben die al enige tijd ook aan het uitproberen richting wildvreemden. Soms krijg je een 'heb-je-weer-zo'n-jolige-Brabander-of-zo-blik toegeworpen, maar tot nu toe krijg ik louter vriendelijkheid terug. De tweede "euhj!" gebruik je vooral om anderen 'wakker te schudden'. Een fellere aanzet, klemtoon duidelijk harder op de éu. Zónder agressieve ondertoon! Dat ze bijna sorry gaan zeggen omdat ze je niet gezien hebben. Een schuldgevoel kwekende "euhj!" zeg maar. Met maar één doel: dat we elkaar weer gaan zíen op straat. Liefst zonder borden.

Probeer ze eens uit zou ik zeggen, die natuurlijke "euhj!" en confronterende "euhj!"…

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant