#DOESLIEF

Toen Bek Boeken & Bijzonders een paar weken geleden bekend maakte er mee te gaan stoppen waren er qua reacties grofweg drie groepen te onderscheiden. Je had de lieve mensen die het oprecht jammer vonden dat zo'n mooie zaak verdwijnt uit Veghel.
Deze groep herbergt ook de lieve Meierijstadsgenoten die lieve, hardwerkende middenstanders iets gunnen en er daadwerkelijk iets áánschaffen. Zij zien al jarenlang met (échte) lede ogen aan hoe het steeds minder aantrekkelijker wordt om in kleine binnensteden een winkelrondje te doen.

Hiervoor verantwoordelijk zijn de beide ándere gezelschappen op mijn lijstje.

Allereerst de grootste van die twee. Deze snel groeiende club gaat in die fysieke winkels kijken, voelen en uitproberen. Best lief hoor. Vervolgens vragen velen van hen zonder enig schuldgevoel lief om professioneel advies. Hun theater wordt afgesloten met wat lief wikken…wegen…én…de onvermijdelijke zin 'er nog eventjes over na te willen denken'. Huhhuh! Eenmaal thuis wordt het beoogde artikel liefdevol via internet aangeschaft. Soms voor zó weinig minder dat de gang naar de winkel het juist duurder heeft gemaakt! Tel daarbij de CO2-uitstoot door al die bezorgbusjes eens op! Ik bespeur dan weinig liefde voor ons klimaat, maar klimaatschade mogen we als burgers wel met z'n allen betalen. Waar zit dan de winst?...

Als derde en laatste groep wil ik nog graag alle lieve zeurpieten, mauwkezen en azijnpissers noemen. Veelal lieve reaguurders. Wat dat zijn? Lieve lafaards (ze bestaan écht!) die op internet alleen maar lieve kritiek spuien op van alles en nog wat. Met de lieve intentie om op welke manier dan ook iets positiefs bij te dragen aan onze samenleving. Deze schatten riepen na de aankondiging van Bek Boeken & Bijzonders, en recentelijk nog na de faillissementsaanvraag van speelgoedketen Intertoys, dat het allemaal de schuld van die lieve gemeente is. Vond ik níet lief!

De titel van dit stukje is natuurlijk 'geleend' van Stichting Sire. Vond de tot nu uitgezonden spotjes in het kader van hun campagne #DOESLIEF weliswaar wat kneuterig maar ze toverden wel een glimlach op mijn gezicht. Hoe moeilijk is het om in onze IK-samenleving eens lief te doen tegen een ANDER? Hebben we daar tegenwoordig smiley's of hashtags voor nodig? Behandel een ander gewoon zoals je zelf ook behandeld wilt worden! Dus: DOESLIEF in Veghel, in Meierijstad, in ons toch zo vrolijke, tolerante, relativerende Brabant, in Nederland, op onze aardbol! Waarom? Waar je mee omgaat word je door besmet. DOESméé!...