SLA-ALS

Op 26 augustus 2019 organiseerde de gemeente Meierijstad zogenaamde boomcafés. Om samen na te denken over bomenbeleid in onze gemeente. Ik nodigde toentertijd iedereen uit bij het enige échte boomcafé dat Veghel rijk is. In de Spoorlaan. Waar bomen letterlijk door het dak groeien. Pand van een speculerende eigenaar zonder énige gemeenschapszin. Het bleef vrij rustig aldaar. 

Afijn, in het kader van nieuw bomenbeleid werden toen alle inwoners uitgenodigd om mee te…eh…bomen. Of het doorgegaan is? Geen idee. Zo ja…of daar iets uitgekomen is? Ook geen idee. Er moet minimaal gesproken zijn over de enorme natuurlijke en landschappelijke waarde die bomen vertegenwoordigen. Hoe gezond ze voor ons zijn. Of er veel Meierijstedelingen aanwezig waren? Weer geen idee. Wat ik wel weet is dat veel bomenliefhebbers pas in actie komen als het…zeg maar…in hún straat(je) te pas komt. En da’s vaak te laat. Want welke boomknuffelaar is op de hoogte van gemeentelijke kap-, snoei- of herplantingsplannen? En waar kunnen ze die gemakkelijk (!) vinden? In datzelfde 2019 werd er een groenrenovatieplan vastgesteld. En bij woorden als ‘groenrenovatie’ begint het bij mij steevast gruwelijk te jeuken.

Onlangs kregen alle bewoners van de Veghelse Kolonel Johnsonstraat en Vondelstraat een gemeentelijke brief. Vanuit onderhoudsoverwegingen, blijkbaar beschreven in dat groenrenovatieplan, was voor alle ruim zestig jaar oude (!) haagbeuken aan weerszijden van hun wegen een kapvergunning aangevraagd. Aangevoerde reden: laaghangende takken en matige kwaliteit van de bomen. Ik durf als eigenaar van de nodige haagbeuken in mijn tuin snoeihard te zeggen dat ze perféct te snoeien zijn. Of ‘re-no-veren’. Uiteraard met beleid. En het woord ‘beleid’ móet ambtenaren aanspreken. Niemand gaat mij vertellen dat Meierijstads groenbeleid slechts bestaat uit planten, ongebreideld laten groeien en dan maar weer kappen? Toch? Zeg maar de fietsenmakerinsteek: band kapot, niet plakken, arbeidsintensief, te duur, nieuwe band erin. Dat snap ik overigens nog enigszins. Maar bomen kappen omdat onderhoud te duur is? Zal toch niet waar zijn? Staat bovendien haaks op de uitnodiging die Meierijstad onlangs aannam om het zogenaamde Schone Lucht Akkoord (SLA) te ondertekenen. Daarin gaan gemeenten en provincies samen met de rijksoverheid werken aan een permanent schonere en gezonde lucht in Nederland. Toelating moet nog volgen.

Intussen trokken bewoners van beide straten direct na dat kap-alarm aan wethouder Van Rooijens bel. Die hoorde ‘m, luisterde gelukkig en trok de kapvergunning tijdelijk in. Van uitstel naar afstel? Mag ’t hopen. Van SLA naar ALS…Allemaal Laten Staan!…