Have Mercy John

Ik loop met onze lease-hond (beagle van mijn dochter) regelmatig grote rondjes door Meierijstad. Niet zelden ontstaan dan ideeën voor columns of krijgen verhaallijntjes definitief vorm. Dat laatste was deze week het geval. De insteek om een inmiddels vrij beroemde plaatsgenoot (John Verhoeven) in het zonnetje te zetten was al gekozen, de precieze samenstelling pruttelde nog wat. Dat verdween toen we onze wandeling afsloten via een route door De Bunders. Wat u nu gaat lezen zou toeval genoemd kúnnen worden, maar daar geloof ik niet in.

De beagle spitste als eerste de oren. Logisch, want honden horen vele malen beter dan zestigers. Even later hoorde ik het ook en kon ik er beelden aan koppelen. Zo’n vijftig meter voor ons kwam iemand met een rugzak op uit een zijstraat. Een eindje voor ons lopend klonk vanaf zijn rug muziek. Ik meende de rugzakdrager mee te horen neuriën. Ook zag en hoorde ik dat wandelpas en ritme bij de rugzakdrager mooi synchroon liepen. Dat melodietje…ik kende het ergens van… Plots leek de ultieme connectie met het onderwerp van deze week voorhanden.
Snel thuis hoopte ik vurig dat het waar was. De bevestiging kwam via YouTube na het intikken van ‘Roller Coaster’. Het was ‘m!

U zult mogelijk denken: ‘Huh…kent die Van der Wijst’ Roller Coaster niet?' Een retorische vraag, want Van der Wijst luistert vrijwillig nóóit radio. Ik wil geen zelfgenoegzaam, slap leuterende dj’s horen die respectloos door muziek heen zitten te lullen.
Dus sorry Danny Polfliet (Danny Vera). Sorry John Verhoeven, (Mercy John). Sorry voor het feit dat ik jullie nummer niet gelijk herkende. En voor het geval dat ik John in Veghel een keer tegen het lijf loop: ‘have Mercy John’…

Nu mijn lofzang: Ik hou van mensen die de zaak af en toe eens flink opschudden. Dus kan ik, ondanks het feit dat jullie muziek niet de mijne is, ontzettend genieten van het feit dat de muziekwereld momenteel wat van de leg is. Waarom? Omdat het door jullie samen geschreven nummer Queen’s Bohemian Rhapsody van die bijna in cement gegoten Top-2000-troon heeft gestoten. Dat jullie achtbaan van gedachten en ervaringen dit jaar meer emotie heeft opgeroepen dan Queen’s los samenhangende ‘Boheemse’ rapsodie. En voor mij ís muziek emotie.

Las dat allerlei azijnpissers in de media jullie lied geen ‘eeuwigheidswaarde’ toedichten. Pfoeh, alsof je daar muziek voor maakt. Wanneer muziek iets met je doet heeft het altíjd eeuwigheidswaarde!