Ophokellende

Iedereen kent volgens mij het woord- en tekenspelletje ‘galgje’. Vandaar dat ik niet eens de moeite neem om het uit te leggen als dat níet het geval mocht zijn. 'Googelen', zou ik zeggen. Of, liever nog, gewoon aan iemand uitleg vrágen.

Als ik ‘galgde’ met iemand waarmee ik nog nooit ’gegalgd’ had, begon ik steevast met het plaatsen van 11 punten. Gevolgd door de opmerking dat mijn tegenstander 'gegarandeerd' zou hangen. Deze uitdaging zette de boel altijd lekker op scherp. Gaandeweg de jaren bleek dat mijn elf-letterig (let vanaf nu op die streepjes) woord inderdaad iedereen de strop omdeed en liet hangen. Mijn galgje-arrogantie groeide evenredig mee en eindigde bij elke sessie met: 'Ik zei toch dat je zou hangen!' Voor de niet-ervaren ‘galgers’ onder jullie: Dat elf-letterig woord is natuurlijk ‘pijpetuitje’.

Terug naar ‘ophokellende’. Is ook een prima ‘galgjewoord’. ‘Galgenderwijs’ zullen spelers niet meteen doorhebben dat er achter de letter k een liggend streepje hoort te staan. Oftewel gedachtestreepje. Het zorgt er dan voor dat je even pauzeert tijdens het lezen en denkt: 'Verrèk!…het zijn twéé woorden'.

Het woord ophok-ellende past natuurlijk prima in de huidige tijd. Wat dier-ellende betreft zijn we al decennia fout bezig. Hier in Nederland, maar ook elders op de wereld vertaalt zich dat in véél teveel dieren in véél te kleine ruimten. Met desastreuze gevolgen als het, bijvoorbeeld virologisch, fout gaat. Want mede vanwege dierellende zitten we nu in een fase waarin méns-ellende ‘ineens’ centraal is komen te staan. Omdat we nu zélf opgehokt zitten, staat de hele wereld op z’n…eh…achterste poten. De vraag is natuurlijk of we de oorzaken nog willen blijven zien als onze mens-ellende grotendeels achter de rug is. Ben bang van niet. Of niet voldoende.

Mijn galgje-streepje-ellende-verhaal werd vervolgens verder aangedikt door het tv-programma Big Brother. Had begrepen dat Veghelaar Mike Voets in het programma was opgedoken, dus vond ik als plaatsgenoot wat belangstelling op z’n plaats. Even voor wie Big Brother nog nooit gezien heeft: psycholoog, psychiater, psychotherapeut John de Mol sluit een groep personen op in een speciaal gebouwd huis met relatief beperkte voorzieningen. Tijdens het verblijf hebben de deelnemers weinig tot geen contact met de buitenwereld. Die wel voyeuristisch kan meekijken via talloze camera’s. En dan maar zien wat er gebeurt…

Dát gevoel van onzekerheid sluit haarfijn aan bij de wetenschap dat mensen vaak galgje spelen en wéten dat ze elkaar gaan hangen. Zeker met ophokellende…