Gezamenlijke veerkracht

Het was eventjes geleden, maar in het weekend van 3 en 4 juli hoorden we in onze Veghelse achtertuin weer gebonk. Geen kortstondig gedreun zoals dat regelmatig voortgebracht wordt door laagzittende petjes in spoiler-auto’s met enorme speakers die bij ons over de Bundersweg jakkeren. Nee, langdurige, regelmatige stansmachine-achtige geluiden vanuit de richting Erp/Keldonk. Harmony of Hardcore was weer (letterlijk) in de lucht! Ik had er direct vrede mee en dat vraagt om wat uitleg… 

Als vader van een hardcore-muziekliefhebster probeer ik al bijna vijftien jaar te snappen wat zij daar zo mooi aan vindt. Onze jongste beweert telkens dat er tussen die harde, monotone beats door mooie melodieën worden geweven. Plagend refereer ik dan aan haar gehoorschade, via diezelfde hardcore-beluistering opgelopen. Alsof papa nog alles hoort. Met zijn veel oudere rockers-oren, langdurig blootgesteld aan standaard te hard stereotorengeluid en slecht afgestelde podiumapparatuur. Touché. 

Het moge duidelijk zijn, ik zat nooit zo te wachten op dat Harmony of Hardcore- en 7th Sunday-geweld, ergens in juni. Als het weer zover was onderging ik mijn Veghels lot lijdzaam. Werd mijn muzikale smaak tot het uiterste op de proef gesteld. Wellicht dronk ik die dagen wat meer. Kan ik me niet meer herinneren.

Dit jaar was alles echter anders. Heb geen secónde nagedacht over de mógelijke ‘overlast’ die Harmony of Hardcore/7th Sunday zou kunnen opleveren. Terwijl het dit keer zelfs om twéé weekenden ging, in plaats van een. Het was de gunfactor die daarvoor verantwoordelijk was. Die mij in een goed voelende houdgreep hield. Ik gunde al die aanwezige jongeren, jongere ouderen en enkele ouderen hun hardcore-feestje van harte. Heb me dat weekend ook geen moment gestoord aan welk bonkgeluid dan ook. Moet er eerlijk bijschrijven dat de wind op 3 en 4 juli redelijk gunstig stond.

Dus zou 7th Sunday ook een eitje zijn. U weet hoe het afgelopen is. Ging niet door vanwege desastreus oplopende covidcijfers. Net zoals vele andere festivals en activiteiten. Het kabinet heeft inmiddels spijt betuigd voor het te snel loslaten van de preventie-teugels. Het ‘zie-je-wel!-volk’ wentelt zich op de sociale media in chagrijnig eigen ‘gelijk’ en wijst beschuldigend naar onze jeugd vanwege het mogelijk mislopen van wat vakantiepret. Het niet-gevaccineerde volk houdt zich, zéér toepasselijk…van de domme. 

Confucius (Chinees filosoof/politicus) zei ooit: ‘Horen is vergeten, zien is onthouden, doen is begrijpen’. Dat laatste is nu voor de zoveelste keer gebeurd. Gelukkig maar, het bepaalt onze gezámenlijke veerkracht...