Échte kerels…

Ook gelezen op Kliknieuws? Het verhaal van de ouders wiens 17-jarige zoon zondagavond door een grote groep jongens (15 tot 20) op de Goordonksedijk (Mariaheide-Veghel) is aangevallen en mishandeld? Over de lafhartigheid die hun kind overkwam? Hun boosheid, machteloosheid, zorgen over mogelijke lange-termijn-gevolgen?

De vrijdagavond ervóór gebeurde iets soortgelijk triests in de Veghelse wijk ’t Ven bij de brug over de A50 richting Vorstenbosch. De 16-jarige zoon van vrienden kwam terug van een ‘foute party’ en maakte vervolgens op pijnlijke wijze mee hoe eencellig groepsgedrag vele malen fóuter uit kan pakken. De groep die hém molesteerde was wat kleiner (een zestal), maar niet minder gewelddadig. Nachtelijk ziekenhuisbezoek, een doktersbehandeling en goede opvang zorgden voor wat verlichting. Het letsel léék mee te vallen, maar later bleek dat zijn duim gebroken was. Ook bij hem zal moeilijk voorspelbaar zijn wat dit doet met zijn geloof in bepaalde mede…eh…onmensen. Tijdelijke onmensen misschien, maar toch.

In zulke gevallen worden vaak meteen verzachtende omstandigheden voor de daders van stal gehaald: Teveel gezopen, wellicht stimulerende pilletjes achter de kiezen of een combinatie daarvan. Altijd al een kort lontje gehad, geen fijne jeugd gekend, weinig aandacht van ouders, uiterst gevoelig voor groepsgedrag, enzovoorts. In álle gevallen waarbij dit soort zielig machtsvertoon tot onaanvaardbaar geweld lijdt, wordt direct naar excuses daarvoor gezocht. Die zijn er wat mij betreft niet.

We moeten plegers van zinloos geweld leren hun verantwoordelijkheid te nemen. Leren dat schuld bekennen en berouw tonen zéker richting hun slachtoffer(s) juist sterke en belangrijke eigenschappen zijn. Dat vriendschap ook en vooral betekent een vriend die op het punt staat iets ‘fouts’ te doen daarvan te weerhouden. Dat je dan pas een echte kerel (lees uiteraard ook meid) bent! En dat de héle groep schuldig is als niemand die verantwoordelijkheid neemt. Nóg beter is natuurlijk dat juiste vriendschapsdenken er van jongs af aan ‘in te krijgen’. Volgens mij kan er dan veel gewelds- en andere groepsellende voorkomen worden. 

De afgelopen dagen is alleen al in Veghel drie keer aangifte gedaan van groepsgeweld. Ik mag hopen dat het er niet meer zijn geweest. Dat iemand gewoon geen aangifte deed of niet dúrfde te doen. Dit mag nóóit verzwegen worden. Ook dat is verantwoordelijkheid nemen. Bovenstaande molestaties liepen nog relatief goed af, maar dat had ook anders uit kunnen pakken. En dan? De zoveelste stille tocht tegen zinloos geweld? Roepen om strengere straffen?

We moeten werken aan échte kerels…