'Even op de winkel passen is niets voor mij'

Hij noemt de Noordkade in Veghel 'een geweldige locatie voor het nieuwe theater'. En Hans Kraaijeveld vindt het fantastisch dat hij als theaterdirecteur een steentje kan bijdragen aan de totstandkoming van de nieuwe Blauwe Kei. Hij is er interim. Tijdelijk dus. Maar dat neemt niet weg dat hij vol passie zijn functie vervult. Als straks het nieuwe theater zijn plek heeft gevonden, is hij weer weg. Zijn nalatenschap? 'Ik hoop dat er een goede basis is waar ze hier mee verder kunnen.'

Hans Kraaijeveld vindt het fantastisch dat hij als theaterdirecteur een steentje kan bijdragen aan de nieuwe Blauwe Kei.

12 januari 2018. Het is de dag dat het dan eindelijk gaat gebeuren: het nieuwe Blauwe Kei-theater wordt dan geopend met een voorstelling van Mark van de Veerdonk. Het lijkt nog ver weg, maar dat is het niet. Zeker niet voor interim-directeur Hans Kraaijeveld, met enige angst ziet hij de datum dichterbij komen terwijl er nog zoveel moet gebeuren. "Maar Stefan (van Bouwbedrijf van de Ven, eigenaar van de nieuwe Blauwe Kei, red.) zegt dat het goedkomt. Dus dan geloof ik dat ook."
"Rond Kerst moet de bouw klaar zijn, daarna zijn wij aan de beurt", vervolgt hij. Maar stilzitten is er allerminst bij, zo wordt de technische staf van de Blauwe Kei momenteel omgeschoold om straks de nieuwe trekkenwand te kunnen bedienen. Zelf is Hans Kraaijeveld druk in de weer geweest met het beleidsplan dat begin december is gepresenteerd. "De stap naar professionalisering wordt gemaakt. Cross-over is wat mij betreft het sleutelwoord. De Blauwe Kei is niet langer zelfstandig maar valt onder de stichting De Cultuurfabriek Noordkade, waar onder andere ook Phoenix, De Compagnie en CHV Horeca toe behoren. Ga maar na welke mogelijkheden dat biedt."

Uitdaging
Sinds oktober is Hans Kraaijeveld interim-directeur. Maar wie bij het woord interim denkt aan iemand die op de winkel past, heeft het bij de 67-jarige directeur mis. "Even op de winkel passen is niets voor mij. Ik ben al twee jaar met pensioen. Ik doe alleen nog maar dingen die ik leuk vind, en dit is er één van. Deze klus is een enorme inhoudelijke uitdaging."

Hij kende Veghel, Meierijstad, niet, maar de schellen vielen hem zoals hij zelf zegt van de ogen toen hij kennis maakte met 'de Noordkade' en de vele verbindingen die er in de gemeente (mogelijk) zijn. Cultuur, 'food', de enorme bedrijvigheid. Superlatieven schieten tekort. "Geweldig wat hier gebeurt. Ik ben op veel plaatsen geweest, maar ik denk dat weinig Veghelaren beseffen hoe bijzonder dit is", zegt hij. "En fenomenaal, bijvoorbeeld dat het bedrijfsleven zoiets als de CHV-Academy (kunstonderwijs op scholen, red.) mogelijk maakt. Daarmee wordt maar weer eens getoond dat cultuur een brug kan slaan."

Reuzespannend
Wie het over De Blauwe Kei heeft, ontkomt er niet aan ook de roerige geschiedenis die de verhuizing van het Veghelse theater kende aan te kaarten. De ambities die er waren, de nieuwe Kei zou 'het mooiste theater van Brabant' moeten worden. Kraaijeveld: "Je moet realistisch zijn, in Nederland zijn er binnen de theaterwereld drie stromingen. Je hebt de unieke producties als Soldaat van Oranje die op bepaalde locaties gebracht worden. Daarnaast zijn er de grote musicals van Albert Verlinde. Deze staan alleen nog maar in de grote steden en dan een paar dagen achter elkaar. En tot slot alles wat daaronder valt. Dat zijn de producties die De Blauwe Kei bracht en gaat brengen. Van makkelijk toegankelijke producties tot de wat 'moeilijker' voorstellingen."

Paddenstoel
"De nieuwe Blauwe Kei voelt anders dan de oude Blauwe Kei", vervolgt hij. "Ik vind het ook reuzespannend hoe bezoekers het nieuwe theater gaan ervaren. Niet alleen de omvang, van 523 naar 670 stoelen, is anders. Ook de sfeer. Van intiem naar meer industrieel."
Uiteraard wordt de 'oude bezoeker' meegenomen, ('deze is heel waardevol voor ons'), maar Kraaijeveld hoopt ook een nieuw, jonger publiek te bereiken. En wellicht ook de bezoeker die niet primair voor het theater komt. "Iemand die zondagmiddag in De Afzakkerij is en op die manier warm maken voor een voorstelling. Mensen moeten hier willen zijn."
Dan, vol passie: "Kunst en cultuur zijn zo belangrijk. Ik maak graag de metafoor met een paddenstoel. De sporen vallen onder de hoed maar de vruchten komen ook op andere plekken boven. De waarde van cultuur maken we hier zichtbaar. Fantastisch toch?"

Dit verhaal verscheen eerder in Bedrijvig Meierijstad.