Willem: 'Bij ons heerste de achterom cultuur'

VEGHEL | Als je met regelmaat op de zaterdag bezoeker bent van het Prins Willem Alexander Sportpark in Veghel, worden bepaalde gezichten vertrouwd. Een daarvan is zeker dat van Willem Lathouwers (43) samen met Guiliano groepsleider van JO15. Een hecht koppel met beiden de psychiatrie als professie. Willem is getrouwd met Jetteke en vader van twee voetballende koters. Nouk speelt bij MO17-2 en Jens bij JO17-6. Een sportgezin met een grote passie voor voetbal.

Opnieuw is het een druilige zaterdag-morgen die niet afwijkt van de regendagen die ons de laatste weken vergezellen. Alle thuiswedstrijden gaan door. Op de parkeerplaats is geen plekje meer te krijgen, auto's staan in de berm geparkeerd. Willem: "Het is met de kleintjes tot elf uur altijd een grote drukte. Daarna vallen er gaten en is het parkeren gemakkelijker, maar nu is het even spitsuur."

Breugel
Willem is geboren en opgegroeid in Breugel, dat bij Son ligt. "Ik heb tot mijn tiende jaar in Breugel gewoond en gevoetbald bij SBC (Son Breugel Combinatie). Mij vader werkte bij de WOB, wat nu Brabant Water is en werd in Veghel aangesteld. Dan moest je verplicht verhuizen om dichterbij je werk te wonen. In het begin miste ik Breugel wel waar een 'achterom cultuur' heerste. Ik heb in Veghel groep zeven en acht op de basisschool doorlopen en daarna de rest."

Observeren
Willem is van beroep psychiatrisch verpleegkundige. Waar kennen we dat beroep toch van? "Dat klopt, ik ben een collega van Guiliano." Beiden observeren dus graag. "Zeker, dat hoort bij ons vak. Ik wilde eigenlijk iets technisch gaan doen, maar ik was niet zo'n uitblinker in wiskunde. Mijn zus werkte al als verpleegkundige en zelf vond ik werken met mensen heel leuk. De keuze was niet moeilijk." Weer terug naar het voetbal en dan kom je al snel uit bij het oranje en zwart van SBC in Son. Willem vervolgt: "Ik ben daar in de f'jes begonnen, maar was geen talent. Nadat we verhuisden, vond ik het voetbal niet meer zo leuk en ben toen gaan badmintonnen bij BC'67. Een goede vriend van mij deed dat al."
Vacature
Hoe raak je besmet met het voetbal bij Blauw Geel'38? "Het team van onze Jens zat zonder trainer. Dat heb ik toen op me genomen en al snel rol je dan in de functie die ik nu bekleed. Ik voel me goed met het vrijwilligerswerk bij deze club. Ben dus begonnen als trainer bij JO15-8 wat later weer werd opgedeeld. Er waren wat verschuivingen waardoor er een vacature kwam als groepsleider bij de JO15. Dat vul ik tot op heden in en doe dat inmiddels samen met Guiliano. Ben me ook gaan bemoeien als trainer met de MO17-2 omdat daar vraag naar was. Ik ben geen voetbalprofessor, maar kan de meiden wel wat teambuilding en voetbalverstand bijbrengen. Het technische gedeelte laat ik over aan Guiliano, die me daar in steunt."

Afhankelijk
Blauw Geel'38 is een grote vereniging. De grootste club uit Veghel en omstreken weet ook Willem. "Ik heb deze week nog eens op Sportlink zitten loeren. Als je ziet dat deze club ruim 1600 leden heeft dan ben je echt afhankelijk van vrijwilligers, waar we overigens altijd naar op zoek zijn. Je zegt het zelf al. Er is op de zaterdagmorgen geen parkeerplekje meer te vinden tot 11.00 uur." Gesproken vanaf de crosstrainer in de massageruimte, waar Willem inmiddels is opgeklommen.