Afbeelding
Foto: Ad van de Graaf
INTERVIEW BEDRIJVIG UDEN

'Ik ben een ander mens geworden'

Human Interest 5.513 keer gelezen


Robert van Dijk is ondernemer. Samen met zijn echtgenote Patricia was hij jarenlang eigenaar van Ujes Eethuis en vandaag de dag runt hij Lunsj Bedrijfscatering. Wat is hier nou bijzonder aan, zult u als lezer misschien denken. Het antwoord op die vraag is even gemakkelijk als ingrijpend: Het scheelde weinig of Robert was er niet meer geweest.

We schrijven juni 2016. Robert en Patricia hebben concrete plannen om Ujes Eethuis radicaal te verbouwen. Met meer zitplaatsen en een betere werkrouting willen ze hun gasten, vooral ondernemers van de Udense industrieterreinen, nog meer in de watten leggen. Ja, Robert is vermoeid, maar welke ondernemer 70 à 80 uur per week werkt is dat niet? Een carrière in de horeca vergt nu eenmaal veel van een mens. Maar bloed in je urine – dat is niet normaal. Dat vindt ook de huisarts, en later de uroloog. Een blaasonderzoek volgt, plus een CT-scan. De diagnose: een volledig versteende rechter nier. Het is het begin van een lange, emotionele achtbaan.

Achtbaan
"Mijn rechter nier was volledig buiten werking en in mijn linker nier zaten al drie nierstenen, zo groot als knikkers", vertelt Robert. "In juni is mijn rechter nier verwijderd en in oktober werd besloten de overige nierstenen weg te halen. Maar na een volgende CT-scan belde het ziekenhuis. 'De radioloog heeft iets gevonden', zeiden ze. Of ik direct naar het ziekenhuis kon komen. Ik bleek een tumor van zes centimeter in mijn blaas te hebben…" Roberts wereld stond op zijn kop. De verbouwing van Ujes Eethuis ging evenwel gewoon door, mede dankzij de tomeloze inzet van Roberts vrouw Patricia, vrienden en personeelsleden. Vier dagen na de heropening, in maart 2017, onderging Robert de geplande operatie om de tumor te verwijderen. De specialist van het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen slaagt erin een neo-blaas te maken van een deel van Roberts dunne darm, zodat een stoma niet nodig is.

Wereld stort in
"Alles was schoon, zeiden ze", vervolgt Robert. "Chemotherapie was niet nodig. Maar tijdens een controle, drie maanden later, was het helemaal mis. Botten, lever, bekken, wellicht ook mijn longen: de tumorcellen waren enorm uitgezaaid. De goednieuwsshow veranderde in één klap in een wereld die instortte." Chemotherapie en bestralingen volgden en hoewel Robert sterk en weerbaar was, holde zijn fysieke en mentale conditie achteruit. Hij leed hevige pijn, viel twintig kilo af en vroeg zich meer dan eens af of hij zijn einde naderde. "Houdt het hier op, op mijn 44e? Ik was nog láng niet klaar", vertelt Robert, terwijl hij naar een onzichtbare stip op de horizon tuurt. In augustus 2017, op het moment dat er iets móest veranderen, kreeg Robert telefoon. Zijn arts. "Eén dag eerder was er een nieuwe therapie vrijgegeven voor de bestrijding van blaastumoren. Ik bleek een geschikte patiënt en we besloten het te proberen. De zogenaamde immunotherapie sloeg aan! Volgens mijn professor was mijn lichaam zelfs de 'best responder'." Anderhalf jaar later volgt de ultieme opluchting: alle uitzaaiingen zijn zo goed als weg. Robert: "Helemaal weg is het nooit, zoals dat ook bij veel andere vormen van kanker het geval is. Onzekerheid zal dus altijd deel van mijn leven zijn. Maar ik kon verder!"

Lunsj Bedrijfscatering
Robert en Patricia hadden Ujes Eethuis toen al verkocht (eind 2018) en focusten zich op de bedrijfscatering van Swiss Sense, die ze al sinds enige jaren verzorgden. Een nieuwe onderneming zag het levenslicht: Lunsj Bedrijfscatering. Zo'n 150 Swiss Sense-werknemers genieten dagelijks van een gezond, gevarieerd lunchaanbod. Ondanks de loodzware jaren heeft Robert eigenlijk nooit aan stoppen gedacht. "Van thuiszitten word ik niet vrolijk, ik wilde niets liever dan weer aan de slag gaan. Ik miste de dagelijkse routine, de uitdagingen, de positieve dingen die mijn werk me oplevert. Een nieuwe receptuur, een medewerker die komt vertellen dat hij heeft genoten van zijn lunch... Het zijn vaak kleine dingen die mijn werk kleuren. Wel is mijn rol veranderd: ik werk meer achter de schermen, stuur aan en delegeer, meer dan ik vroeger voor mogelijk had gehouden. Ik vroeg altijd veel van mezelf - en van mijn medewerkers - en dacht dat het zonder mij niet zou draaien. Als mijn ziekte me één ding heeft geleerd, is het wel dat niemand onmisbaar is…"

Nieuwe uitdagingen
Robert mag vandaag de dag dan vooral strategisch ondernemen; de passie waarmee hij uitdagingen aangaat, is onverminderd groot. "Ik ben een ander mens geworden. Een stuk rustiger als persoon. Maar tegelijk blijf ik een echte horecaondernemer. Het is mijn ambitie om in 2020 op nog drie andere locaties bedrijfscatering te verzorgen. Om zo het concept van Lunsj Bedrijfscatering verder aan te scherpen, bijvoorbeeld op het gebied van inkoop, assortiment, personeelsinzet… Ik werk momenteel aan een blauwdruk voor nieuwe locaties." Is het nu zijn eigen veerkracht die Robert weer op de been heeft gekregen? Of heeft hij gewoon heel veel geluk gehad? Of is het een combinatie? Zelf weet hij het ook niet precies. "Laatst las ik een mooie quote: 'Tien procent in het leven overkomt je, negentig procent is wat je daarmee doet'. Natuurlijk heb ik geluk gehad dat het juiste medicijn op het juiste moment beschikbaar kwam. Tegelijk moet je stevig in je schoenen staan om zo'n zware fase door te komen. Ik kan wel zeggen dat ik sindsdien meer en intenser geniet van het leven. Een middagje winkelen met Patricia, mijn kinderen helpen met hun studie… Dingen waar ik vroeger niet zo snel bij stilstond, zijn ineens veel waardevoller. Ik ben heel blij met waar ik vandaag sta. Mijn werk is nog steeds heel belangrijk voor me, maar het staat niet meer op één. Daar staat het leven."

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant