Automonteur schrijft kinderboek: 'Ik kan niet typen, wel schrijven'

ZEELAND | Hij kan niet typen, is zelfs een beetje dyslectisch, leest met mate en zette vóór hij door zijn gezin uitgedaagd werd om een verhaaltje te schrijven, eigenlijk geen letter op papier. Jack van Bommel uit Zeeland liet zich echter niet kennen en begon 2,5 jaar geleden met schrijven. Intussen liggen er 50 korte verhalen klaar en onlangs werd zijn eerste kinderboek 'De vlucht van Troetel' gelanceerd. Aan een volgende wordt al gewerkt.

door Wendy van Lijssel

Nadat hij in een gesprek met zijn gezin losjes uit de pols opmerkte dat het schrijven van een kinderverhaaltje iets is, wat eigenlijk iedereen kan, werd hij datzelfde moment door genoemden uitgedaagd om dat 'met zijn grote mond dan maar eens te doen.' Iets wat Jack van Bommel aansluitend ook écht deed. De 57-jarige automonteur bekent dat hij tot dát moment nog geen brief schreef, niet kan typen, zelfs een beetje dyslectisch is en alleen op vakantie de moeite neemt om een boek te lezen. Zaken die op de een of andere manier toch wel een beetje bij 'het vak' lijken te horen.

Bommel en Koen
Het weerhield Jack er niet van om aan de slag te gaan. Met een schrijfblok en pen wel te verstaan. "Nadat ik ervoor ben gaan zitten kwam er als vanzelf een verhaaltje in me op", vertelt Jack. Niet één overigens, maar opgeteld uiteindelijk wel vijftig. Avonturen van Bommel en Koen. Namen waar Jack maar even over hoefde na te denken. "Onze hond heet Bommel en mijn moeder heeft me Jack genoemd, maar vond Koen ook een mooie naam", lacht hij. De avonturen van genoemd tweetal zijn kort, staan met pen op schrift en geïnspireerd op het dagelijkse leven. Voorleesverhaaltjes voor hele jonge kinderen en nog niet in boekvorm gegoten.

De Vlucht van Troetel
Hoe anders is dat met De Vlucht van Troetel. Het eerste uitgegeven boek in deze letterlijk uit Jack's hand want ook dit werd helemaal met de hand geschreven. Wederom een kinderboek, maar dan gericht op kinderen die net wat ouder zijn. Om voor te lezen, maar gelijktijdig ook eentje dat kinderen tot circa 9 á 10 jaar zelf kunnen lezen. Het volgde naadloos op de eerdergenoemde verhaaltjes want: "Als ik korte verhaaltjes kan schrijven, dan moet een langer verhaal ook lukken", aldus Jack.

Avontuurlijke reis
Ook in deze vond hij de inspiratie uit de naaste omgeving. "Ik kwam voorbij het vliegtuig op de sokkel bij de rotonde nabij vliegbasis Volkel. Daar kreeg ik de ingeving voor mijn boek", blikt Jack terug. Hij bekent dat het schrijven van een boek wel andere kost is dan een kort voorleesverhaaltje. "Ik heb wel even moeten bedenken hoe ik dit ging aanvliegen. Toen ik een begin had, bedacht ik ook een einde en aan de hand van steekwoorden die ik opgeschreven had, ben ik eraan begonnen. Al schrijvende vormde het verhaal zich meer en meer tot wat het nu is geworden; een avontuurlijke en spannende reis tot hoog in de wolken." Deze begint nadat schooljongen Tim een vliegtuig ontdekt aan de bosrand en kennis maakt met de volwassen Guus. Er ontstaat een bijzondere vriendschap. Beiden gaan op onderzoek uit om hun wensen uit te doen komen. Wáár zij op hopen en óf het gaat lukken valt te lezen in 'De Vlucht van Troetel.'

Trots
Om het opgetekende om te toveren tot een écht boek ging er nog wel even wat water door de zee. "Ik had uitgever boek scout uitgenodigd. Vooraf had ik bedacht dat ik hen het boek zou geven om te lezen bij een kopje koffie, als het zou boeien en ze verder wilden lezen, zou ik er de lunch aanplakken en als zij ook het einde wilden weten, zelfs een diner. Dat heb ik voorgesteld, maar hoewel mijn uitnodiging gewaardeerd werd, was toch de vraag om het digitaal in te zenden", lacht Jack. Dat deed hij met hulp van Ilonka Pennings. Dorine Rikken verzorgde de tekeningen. Jack is, zo laat hij weten, trots op het eindresultaat. Onlangs werd het boek gepresenteerd en vanaf heden is het te verkrijgen bij boek scout en For Kings and Queens in Zeeland. Met dit boek is de intussen uit de hand gelopen hobby niet ten einde. Jack: "Ik heb de smaak te pakken en ben al bezig met een volgend avontuur", om met een knipoog te besluiten: "Ik kan niet typen, maar wel schrijven."