Afbeelding
VERHAAL

'Boodschappen doen'

Algemeen 969 keer gelezen

We zijn begonnen met een verhalenreeks op Kliknieuws, geschreven door Annemarie van Boekel.

"Snel even boodschappen doen. Vaak 'snel even', wat zeker herkenbaar is voor vele. Nu weer een muntje nodig om een winkelkar te kunnen pakken. Verdorie, chips, denk ik. Sinds wanneer is dat weer veranderd? Het is ook allemaal niet bij te houden. Regeltje hier, regeltje daar. Regel erbij regel eraf. Nou daar ben ik dan mooi klaar mee. Geen winkelmuntje binnen mijn bereik. Snel duik ik mijn auto in, zoekend naar iets wat op een muntje lijkt. Het opbergvakje van alles wat daar is geen munt te vinden. Ik duik nog een etage lager de auto in. Er slingert altijd wel ergens een verloren muntje rond in de auto. Dat hebben we allemaal toch ? Het is niet zo dat het zo’n puinhoop is hoor, maar meer elk hoekje van de auto heeft wel iets bijzonders… Zoek ik een bonnetje om wat om te ruilen. Kijk ik ook in mijn auto. Een parkeerbon ook altijd wel te vinden, en handig, al is deze over de datum. Maar soms nog wel bruikbaar. Zeker als het voor maar heel even is om te parkeren!

Want wat is het parkeren een dure hobby. Je moet wel veel aanbiedingen tegelijk kunnen kopen, anders gaat de verhouding parkeergeld en aanbieding op aan elkaar. Nogmaals grabbelen in mijn tas. Yes, gelukkig er komt een 50 cent muntje tevoorschijn. Snel loop ik opnieuw naar de winkelwagens en meteen door de winkel in. Bons… bots ik tegen een oudere dame aan. Oeps! "Sorry dat ik zo dichtbij kwam." Mevrouw antwoordt: “Dat lag niet aan jou alleen hoor, ik lette ook niet op." Met een sorry van beide vervolgen we onze weg. Twijfelend om elkaar voor te laten gaan. Botsen we bijna opnieuw tegen elkaar. "Kom", zegt ze. "Jonge dames gaan voor!" Andersom was eerder mijn gedachte hoor. Samen vervolgen we de gang naar het poortje, ik, de jonge dame, voorop. Ze begint een gesprek. "Ja", zegt ze. "Jij bent nog lekker jong. Voor mij tellen de jaren af. Mijn man is onlangs overleden, hij deed altijd de boodschappen. Het is wel wennen hoor." Ze vertelt verder, ik luister even rustig naar haar verhaal. Bij ons afscheid zegt ze nogmaals: "Geniet er maar van, nu je het nog kan." Zo’n onschuldige opmerking van een rijpe oudere dame zet meteen je brein op actief.

In haar ogen ben ik nog jong inderdaad. De jaren vliegen voorbij. Het besef dat ouder worden sneller gaat dan je lief is. Ze heeft gelijk. Genieten, wat we allen door de druk van het leven soms vergeten te doen. Er zijn zoveel klein dingen die ertoe doen. Denkend aan de dame in de supermarkt. Zij die haar jaren aan het aftellen is. Het leven niet meer kan pakken wat ze zo graag zou willen. Nog meer herinneringen zou willen maken. Met de oude dame in mijn gedachten maak ik snel mijn boodschappenlijstje af."

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant