‘Het fullprof-bestaan is me erg goed bevallen’

Kika van Es is terug op de Nederlandse velden. Na een avontuur bij Everton streek de 28-jarige Boxmeerse eind september neer bij FC Twente. In Enschede wil Van Es haar plaats in de selectie van het Nederlands Elftal veiligstellen met het oog op Tokio 2021. “Met de Oranje Leeuwinnen meedoen aan de Olympische Spelen, lijkt me echt fantastisch om mee te maken.”

Door Martijn Schwillens

Van Es kreeg afgelopen dinsdag de sleutels van haar huisje in Hengelo, op steenworpafstand van het trainingscomplex van FC Twente. De velden van de Enschedese club vormen vertrouwde grond voor de 64-voudig international. “Het is erg fijn om terug te zijn in Nederland”, erkent ze. Toch kwam de overgang van de Woman’s Super League naar de Eredivisie voor veel buitenstaanders als een verrassing. “Familie en vrienden van me zagen deze transfer wel aankomen hoor”, lacht ze. “Tijdens de eerste coronagolf zat ik vier maanden thuis (Boxmeer, red.) en heb toen ervaren hoe fijn het was om de mensen van wie ik houd om me heen te hebben. Daarna ben ik teruggegaan naar Liverpool, waar ik me vaker eenzaam begon te voelen.”

Terugkeer
Desalniettemin begon Van Es vol vertrouwen aan de voorbereiding op een tweede seizoen bij Everton. “De club had wel wat versterkingen gehaald, ook voor mijn positie, maar pre-season ging op zich erg goed. Probleem was vooral dat je telkens maar een uur mocht trainen en dan meteen weer naar huis moest. Fitnessen of de stad in was er ook niet bij. Ik woonde in een appartement, met een Franse teamgenoot (Maéva Clemaron). Dat was ook meteen mijn beste vriendin. De lockdown-regels in Engeland zijn veel zwaarder dan in Nederland, dus we zaten ook echt geïsoleerd. Je mag geen contact met anderen hebben, dus dan duren de dagen wel lang. Toen de trainer vervolgens aangaf dat ik het nieuwe seizoen op de bank moest beginnen, heb ik mijn managementsbureau FlowSports gevraagd op zoek te gaan naar een nieuwe club voor me. Op mijn leeftijd en met het oog op Oranje heeft het voor mij geen zin om op de bank te gaan zitten”, vertelt ze.

Veel waardering
Bij het begin van de voorbereiding had de verdediger nog goede hoop op een basisplaats. “Ik had een uitstekend gesprek met de coach, maar gedurende de voorbereiding gaf hij aan met een ander type voetballer te willen gaan spelen. Ik had nog een doorlopend contract bij Everton, maar daarin had ik wat clausules laten opnemen, waardoor ik gemakkelijk kon overstappen naar FC Twente. Er sprak veel waardering uit het gesprek met Twente (technisch manager René Roord noemde haar ‘een buitenkans’, red.), waarna we er snel uit waren.”

Niet dat ze Everton niet een beetje zal missen, geeft Van Es aan. “Het afgelopen seizoen bij Everton was een hele gave ervaring. Ik heb mogen ervaren hoe het is om fulltime met voetbal bezig te zijn. Regelmatig was ik van 9.00 tot 16.00 uur op de club. Dan kwam je ‘s avonds thuis en was je ook echt moe en ging je aan de slag met je herstel. Het fullprof-bestaan is me erg goed bevallen. Het klinkt misschien gek, maar het is heel fijn als je alleen maar met jezelf bezig hoeft te zijn. Het vrouwenvoetbal in Engeland is echt veel verder dan in Nederland. De faciliteiten die we bij Everton hadden, waren echt fantastisch. Dat is iets wat we hier nog niet hebben, maar waar de Eredivisie wel naartoe moet groeien om het hoge niveau van ons nationale team in stand te houden. Bij FC Twente zijn veel zaken wel goed geregeld hoor, maar nog niet zoals in Engeland. Ook bij Ajax en PSV hebben ze flinke stappen gezet, maar het is nog niet hetzelfde als voor de mannen”, vertelt Van Es, die ook bij PSV (2012-2015) en Ajax (2018-2019) in de keuken heeft mogen kijken.

Hoogtepunt: Anfield
Hoogtepunt in haar jaar in Liverpool is zonder twijfel de overwinning die de Everton Ladies boekten op stadsgenoot Liverpool. “We speelden voor 25.000 man op Anfield en we wonnen die pot ook nog. Dat betekende veel voor de club en voor ons als speelsters. Later zouden we de return ook op Goodison Park spelen, maar door een storm ging dat helaas niet door. Voor de exposure van het vrouwenvoetbal is het belangrijk dat sommige wedstrijden in volle stadions worden gespeeld, want in de praktijk zaten er niet veel toeschouwers. Onze thuiswedstrijden werden soms maar door 50 toeschouwers bezocht op een veld met een tribune, dat eigenlijk de naam stadion niet mocht dragen”, vervolgt Van Es, die aangeeft dat ze als speelster van de Oranje Leeuwinnen ‘ook verwend is’. “Met het Nederlands Elftal spelen we onze thuiswedstrijden altijd voor volle stadions. Dat was ook het geval tijdens het gewonnen EK in eigen land en ook op het WK in Frankrijk in 2019 was het altijd erg druk in de stadions, mede omdat er zoveel Oranje-fans aanwezig waren. Dat is in andere landen niet het geval. Als wij uit spelen, zitten er soms maar een paar honderd toeschouwers.”

Van Es hoopt dat die populariteit zich doorzet naar vollere tribunes zodra publiek weer volledig wordt toegelaten. “Het niveau van de Eredivisie is wel wat gegroeid de afgelopen jaar. Bovendien is er meer aandacht voor het vrouwenvoetbal. Zo komt elk weekend een wedstrijd live op FOX Sports.”

Ambities
Met haar 28 jaar heeft Van Es nog wel een aantal jaar in het profvoetbal voor de boeg. Jaren waarin ze het maximaal haalbare eruit wil halen, onderstreept ze. “Ik voel me superfit en vindt het spelletje nog steeds fantastisch. Hoofddoel zijn natuurlijk de Olympische Spelen volgend jaar in Tokio. Als ik iets geleerd heb bij Everton is dat het heel belangrijk is om jezelf goed te verzorgen en ook te kiezen voor jezelf als dat voor buitenstaanders soms wat moeilijker te begrijpen is. Het is ook de reden dat ik in Hengelo ga wonen en niet in Boxmeer, want telkens twee uur in de auto heen en twee uur terug, is gewoon niet goed voor je herstel.”
Focussen op jezelf betekent ook minder tijd voor clinics. “Ik besef me heel goed dat ik een boegbeeld voor de jeugd ben en ik vind het ook heel leuk om bij Olympia’18 of clubs in de buurt een clinic te geven, maar het moet wel in te passen zijn, zodat ik topfit blijf voor de wedstrijden bij FC Twente en Oranje.”

CV KIKA VAN ES

Kika van Es (11 oktober 1991, Boxmeer) maakte in 2008 de overstap van haar jeugdvereniging Olympia’18 naar Willem II, waar ze datzelfde jaar debuteerde in de Eredivisie. Na twee seizoenen in Tilburg tekende ze voor VVV-Venlo alvorens in 2012 aan de slag te gaan bij PSV. In 2016 speelde ze een seizoen voor Achilles’29 en daarna een jaartje voor FC Twente. Na een seizoen bij Ajax maakte Van Es in 2019 de overstap naar Engeland, waar ze ging spelen bij Everton. Eind september keerde ze terug naar Nederland en tekende ze voor een seizoen bij FC Twente. Van Es, woonachtig in Hengelo, debuteerde in 2009 voor het Nederlands Elftal. Met de Oranje Leeuwinnen won ze in 2017 het EK in eigen land en een zilveren medaille op het WK 2019 in Frankrijk.