Udense kunstenaar Cor van den Eijnde overleden

UDEN | De Udense kunstenaar Cor van den Eijnde is woensdag 17 februari op 89-jarige leeftijd na een kort ziekbed thuis overleden.

Van den Eijnde debuteerde in 1956 samen met Arie Berkulin met een schilderijententoonstelling in Beek en Donk. Recensent Frans Babylon prees destijds in het Helmonds Dagblad het werk van Van den Eijnde ‘om de sterke en frisse kwaliteiten’ waardoor ‘deze schilder toch een der boeiendste figuren onder de opkomende jongeren in Zuidoost-Brabant genoemd mag worden’. Gedurende zijn carrière bekwaamde Van den Eijnde zich naast het schilderen in vele grafische technieken als etsen, hout- en linosneden, en het vervaardigen van keramische en bronzen sculpturen. Hij nam deel aan meer dan dertig solo, duo- en groepstentoonstellingen, onder andere met vooraanstaande kunstenaars als Marius van Beek, Toon Janssen, Bert Nijenhuis en Henk Visch. Zijn werk was te koop via diverse Nederlandse galeries en kunstuitlenen. In het kader van de 1%-regeling realiseerde hij in opdracht monumentale kunstwerken voor diverse kleuter- en basisscholen in Brabant en voor het psychiatrisch ziekenhuis Huize Padua in Boekel. Bij deze laatste instelling was hij van 1963 tot 1991 werkzaam als hoofd van de creatieve therapie.

Zijn artistieke talenten zette hij ook in als docent tekenen en schilderen aan de Vrije Academie Helmond, het Centrum voor Kunstzinnige Vorming Uden, het Instituut Pieter Brueghel in Veghel en voor De Nullen, een groep amateur-kunstenaars waarvoor hij tussen 1977 en 1986 jaarlijks een schilderkamp organiseerde. Hij was tevens actief in zijn straat als mede-initiator en artistieke drijfveer bij het ontwerpen en uitvoeren van een groot aantal Carnavals-wagens die menig maal met een eerste prijs zijn bekroond. Zijn vroege werk kenmerkt zich door alledaagse, realistische, maar expressief geschilderde taferelen van stillevens, interieurs, portretten en andere fragmenten van het eenvoudige leven in boeren- en vissersdorpen. Later werk is sterk geïnspireerd op Bijbelse en mythische verhalen met titels als ‘Hooglied’, ‘Jacob en de Engel’, ‘De ontvoering van Europa’ en ‘Pandora’. De invloed van door hem bewonderde kunstenaars, met name Marc Chagall, is in zijn schilderijen duidelijk terug te zien. Het meeste werk kent de zoekende en soms verweesde mens als thema. In veel gevallen waren het artistieke vertalingen van zijn ervaringen als creatief therapeut met geesteszieken. Van den Eijnde beschouwde zijn kunst vooral als intermediair, als een middel tot ontmoeting tussen mensen. Als kunstenaar, pedagoog en therapeut creëerde hij door zijn kunst steeds opnieuw bijzondere relaties met zijn publiek, zijn cursisten en zijn patiënten.

Na een intensieve periode van zorg voor zijn vrouw Nellie, werd Van den Eijnde met zware pijnklachten opgenomen in ziekenhuis Bernhoven. Na meerdere onderzoeken werd bij hem kanker geconstateerd die onder meer delen van zijn ruggenwervel hadden aangetast. De laatste weken kon hij thuis in bed doorbrengen, in de buurt van zijn geliefde atelier met op de werktafel nog een keramisch beeld waaraan hij kort daarvoor had gewerkt.