De 8-jarige Kees.
De 8-jarige Kees.

‘Bombardement van Rotterdam: het verhaal van een dakloze’

Historie 571 keer gelezen

UDEN | Kees Nickel, inwoner van Uden, maakte als 8-jarige jongen het bombardement van Rotterdam mee op 14 mei 1940. Hij blikt terug op deze angstaanjagende gebeurtenis.

“Ik was 8 jaar. Wij woonden in de Roovalkstraat in Rotterdam, een zijstraat van de Schie, toentertijd een kanaal wat doorliep tot aan de Delftsepoort. ‘s Middags werden we aangevallen door een hele vloot van 90 Heinkel bommenwerpers. Het was angstaanjagend. In een kwartier tijd lag het hele centrum van de stad plat. In onze Roovalkstraat vielen brisantbommen, die de huizen onmiddellijk in brand zetten. Mijn vader snelde naar de zolderkamer, waar zijn fiets stond. Een klein rieten koffertje werd snel gevuld met wat spullen. Buiten gekomen was het niet te harden van de hitte. Overal sprongen de ramen en over bergen glas vluchtten wij naar Rotterdam-Noord naar vrienden die ons als ‘vluchteling’ liefderijk opnamen.

Drie dagen later gingen wij kijken naar ons huis, wat grotendeels in de as lag. Dus .... alles kwijt! 80.000 daklozen, 900 doden. Zelf heb ik hier gelukkig geen trauma van overgehouden, mijn ouders wel. Na twee jaar bij de vrienden te hebben ‘gelogeerd’, kregen we een huis in Den Haag, omdat het Rotterdamsch Nieuwsblad waar mijn vader als typograaf werkte, naar Den Haag was verplaatst. Want ook het gebouw van het Rotterdamsch Nieuwsblad was geheel weggebombardeerd.

Inmiddels ben ik één van de laatste overlevenden van de tweede Wereldoorlog die het bombardement heeft meegemaakt. Ik ben nu 89 jaar, en nog redelijk gezond en reis met mijn partner nog door Europa. Het is goed om dit alles nog even op schrift te stellen voor onze nazaten. En .... dankbaar dat ik het bombardement heb overleefd en wij nog in vrijheid hier kunnen leven! Dit heet geschiedschrijving!”

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant