‘Het succes van Petrus 2.0 nu ook in ons bisdom’

UDEN | Al van jongs af aan is Ingrid van Meer betrokken bij de kerk. Momenteel maakt ze deel uit van Petrus 2.0, de werkgroep van de Sint Petrusparochie. Ingrid geeft ons een kijkje in haar leven.

door Henk Lunenburg

Hoe was je jeugdtijd?
“We vonden het fijn dat we allemaal kind mochten zijn. We gingen naar school en sportclubjes, en we speelden met vriendjes en vriendinnetjes. Van jongs af aan zijn we meegenomen naar de kerk. Het voelde nooit als moeten, het was vanzelfsprekend. Elke zondagochtend gingen we naar de kerk en bidden voor en na het eten was heel normaal. Ons gezin was altijd heel betrokken bij de kerk. Mijn ouders waren heel actief in alle parochies waar wij als gezin onderdeel van zijn geweest. In Heemstede had ik een vast clubje met vriendinnen. Naar aanleiding van het werk van mijn vader verhuisden we in 1983 naar Tilburg-Noord. Ik werd misdienaar en sloot aan bij het kinderkoor in de Montfortparochie bij pastoor Peter Denneman.”

Welke opleidingen heb je gevolgd?
“De basisschoolperiode heb ik gevolgd in Heemstede, in Aerdenhout en tot slot in Tilburg. In die tijd zat ik op turnen en bij de scouting. Op mijn 14e verhuisden we naar Uden. Ik mocht samen met mijn broer en zus bij het jongerenkoor van de toenmalige Pauluskerk, waar wij als gelovig gezin graag en veel kwamen. Ik wist toen al zeker dat ik heel graag moeder wilde worden en als beroep iets medisch. Na de mavo volgde ik de MBO. In 1992 werd ik apothekersassistente eerst in Uden en later in Heesch.”

Hoe vond je je geliefde?
“Bij dat koor in de Pauluskerk leerde ik Gab kennen, hij woonde in Zeeland. We hadden veel gezamenlijke interesses, hij zat ook in het koor en maakte net als ik jongerenvieringen. Ik zat in de liturgisch beraad, waar we de koren verdeelden over alle vieringen. Op mijn 18e kregen we verkering, een jaar later hebben we ons verloofd en op mijn 20e trouwden we in september 1993 in de Pauluskerk. Ik wilde pas samenwonen nadat we getrouwd waren en daarna hoopte ik snel moeder te worden. Ons eerste huis kochten we in Heesch omdat ik daar werkte. In 1997 verhuisden we terug naar Uden. Bij de geboorte van ons eerste kind werd ik fulltime moeder. Wij kregen drie zonen: Jesse, Dirk en Bart. Op school zat ik in de ouderraad, op de middelbare school in de OPR vanuit Bernrode Heeswijk en op de scholen waar onze kinderen zaten heb ik altijd geholpen. Ik mocht ruim 12 jaar mantelzorger zijn voor mijn schoonmoeder en schoonvader. Met ons gezin gingen we vaak een paar dagen naar Disneyland, dat was een hobby van ons allemaal.”

Hoe kwam de samenvoeging van de vier Udense parochies tot stand?
“In 2003 was al bekend dat de vier Udense parochies gingen fuseren tot de Pastorale Eenheid Uden (PEU). Theo van Osch werd in 2006 benoemd tot waarnemend pastoor van Odiliapeel, Volkel en Zeeland. Op 12 juni 2011 gingen de parochies van Uden, Volkel, Odiliapeel, Zeeland, Boekel en Venhorst op in een vernieuwde parochie Sint Petrus. Theo van Osch werd daarvan de pastoor.”

Wat betekende dat voor jouw werk als vrijwilligster?
“Voor mij persoonlijk niet zoveel. Ik ben samen met mijn collega’s van de kinderwoorddienst overgestapt naar de grote Petruskerk toen er bekend werd dat we gingen fuseren. Het ging toch gebeuren dus wij gingen gewoon. Onze lieve Heer is niet aan een gebouw gebonden. Ik ben toen naast wat ik al deed begonnen in de werkgroep communie en vormsel. Eerst alleen in Uden, later in alle kerndorpen. Ook de kinderwoorddienst bleven we verzorgen. Soms wel met 50 kinderen, dat waren mooie tijden. Het paste in mijn leven als moeder, onze kinderen kon ik zo ook zelf voorbereiden. Dat was een mooie bijkomstigheid.”

Wanneer wist je dat het anders moest?
“Ongeveer 13 jaar geleden sprak ik met Pastoor Theo van Osch over wat er veranderd kon worden. Ik droomde van een parochiegemeenschap waar het hele gezin zich thuis, gezien en gehoord voelde. Met hulp van vrijwilligers bereidde ik 160 communicanten en 80 vormelingen voor en daarover waren ouders en kinderen heel tevreden. Maar waarom slaagden we er niet in om een kerkgemeenschap op te bouwen waarbij we niet alleen de communicanten en de vormelingen maar het hele gezin wisten te bereiken? Het idee was om een vorm van Familiepastoraat op te zetten waarbij het hele gezin betrokken kon worden, ieder op zijn eigen niveau. Met de sacramenten van het vormsel en de eerste heilige communie als een logisch gebeuren en niet meer als het doel. Zo ontstond Petrus 2.0.”

Hoe hebben jullie dat vormgegeven?
“Nadat we veel info hadden verzameld in onder andere België zijn we een plan gaan schrijven. Catechese voor alle leeftijden, huisbezoeken en veel meer naar buiten treden, maar wel op een goede manier. De Sint Petrusparochie was de eerste in dit bisdom die dit gingen doen. Eerst hebben we 2 jaar achter de schermen bedacht hoe het eruit moest komen te zien. Daar kwam uit dat we het in zeven deelgroepen van verschillende leeftijden zouden opdelen. Maar we hadden ook mensen nodig die dat gingen begeleiden, die zijn we gaan zoeken in alle kernen. In alle kernen hebben we mensen enthousiast weten te krijgen. Ook onze jongste zoon is al jaren actief betrokken als communiecatecheet. De voorbereiding doen we centraal in Uden, de communievieringen in de eigen kerndorpen. Ik doe het zeker niet alleen maar weet me gezegend met een mooi team van 22 vrijwilligers en natuurlijk de pastoor. Tijdens corona ging alles door, online hebben we er echt iets van weten te maken. De betrokkenheid was enorm mooi. Zowel bij de deelnemende gezinnen als bij de teamleden.”

Wat is je nieuwe uitdaging?
“Naar aanleiding van mijn ervaring met Petrus 2.0 ben ik gevraagd of ik wilde solliciteren in Den Bosch als opbouwwerker Familiepastoraat, een prachtig compliment. Wat ik hier heb gedaan, mag ik nu in de 63 parochies in ons bisdom begeleiden. Samen met mijn collega heb ik in dit eerste jaar al zoveel moois kunnen doen. Dat is allemaal voortgekomen uit wat ik hier in Uden mocht creëren. Maar ‘mijn’ parochie loslaten, zeker niet. Het is fantastisch om deel te mogen zijn van zo een enthousiast team, en het werkt! Binnen Petrus 2.0 verwelkomen we ook gezinnen die geen sacrament voorbereiden. Hoe gaaf is het dat je je droom waar kunt maken. Dan ben je toch een bevoorrecht mens. Mocht je ons team willen versterken of meer willen weten over Petrus 2.0, ik maak graag tijd voor je. Contact via parochie Sint Petrus Uden.”

CV Ingrid
Ingrid is op 6 februari 1973 geboren in Haarlem en vrijwel direct daarna verhuisd naar Heemstede. Op haar 14e verhuisde ze met het gezin naar Uden. Ze heeft een broer en twee zussen. Haar vader was personeelsmanager bij diverse bedrijven en haar moeder zorgde voor het huishouden en de kinderen. Ingrid is opgegroeid in een gelovig gezin. Ze werkt sinds een jaar voor het bisdom.