Start van tentoonstelling "Hokjesgeest"
Column 58 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=62095]
Bij mij in de buurt woont iemand die alle Polen het land uit wil hebben. “En dan moeten we een hoge muur om Nederland zetten, zodat ze ook buiten blijven!”, voegde hij er strijdbaar aan toe. “Oh ja? En wie moet die muur dan bouwen”, antwoorde ik, “daar gaan we toch weer de Polen voor nodig hebben, toch? ” Dom. We schijnen soms te vergeten dat wij hier in Nederland oorspronkelijk allemaal van over de grens komen. Als je ver genoeg terugrekent, stammen we stuk voor stuk af van een verdwaalde IJslandse walvisvaarder of een gestrande Canadese vierdaagse loper. En ik weet ook wel, echt niet alle buitenlanders kwamen met de beste bedoelingen. Neem de Vikingen met hun wapenspreuk Lego et Destructor (alles wat jij opbouwt, breek ik weer af), maar kijk naar je keukentafel van IKEA, dan weet je, ook die Scandinaviërs vielen uiteindelijk mee. Dertig jaar geleden woonde ik in Utrecht in een straat met drie moskeeën, een Turkse groenteboer, een Chinese wasserette, twee Afro hair- en beautysalons, een Egyptische shoarmatent en een Surinaamse coffeeshop voor Franse drugstoeristen. En dat ging prachtig samen.
Mijn vriendin en ik zijn net terug van een vakantie in Cuba en tjonge, we hebben wat afgelachen in dat vreemde DDR van de Tropen. Kikkers in de badkamer, obers in de jungle, op de snelweg fietstaxi’s tegen het verkeer in en een stadsbus met de letters BEMMEL voorop. En daarmee licht ik slechts een klein stipje van de luier op, maar wat me achteraf het meest frappeerde: Cuba kent totaal geen racisme. Zwart, blank, geel, rood, het krioelt daar heerlijk op en over elkaar heen, zonder zichtbare wrevel of ruzie. Ja, één keer zagen we een lichtelijk benevelde taxichauffeur zijn auto uitstieren omdat hij een onvoorzichtige fietser iets wilde inpeperen, met een honkbalknuppel, maar verder voelden we overal een opmerkelijke saamhorigheid en solidariteit. Tja, als je allemaal maar 25 euro per maand verdient, kun je ook niet jaloers worden op een ander. Moet Nederland ook wat (w)armer worden, vraag je je dan af.
Het gedoe met Wilders hebben we dus gelukkig gemist. Thuis aangekomen was het eerste bericht dat ik op kliknieuws.nl las een korte aankondiging van de Osse stichting voor beeldende kunst, K26, voor een tentoonstelling met de veelzeggende naam “Hokjesgeest”. Als ik die titel mag geloven, wordt in die expositieruimte onze benepen Nederlandse ziel bloot gelegd. Leerzaam, lijkt me.
Een saamhorig weekend gewenst door
