Veghelaar opgepakt wegens mishandeling
Column 35 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=52584]
Wat een heerlijk weekje was het weer. Crimineel goed. In Zeeland werd een sportkantine leeggeroofd, in Schaijk een fiets gestolen, en een Veghelaar werd opgepakt voor mishandeling. “Hoezo? Ik sloeg hem helemaal niet, ik gaf alleen zijn gezicht een high five, meer niet.” Waarschijnlijk was dat het antwoord van de betreffende amateurbokser, want mensen met een zuiver geweten hebben vaak een slecht geheugen en een boel fantasie “Ach, u moet begrijpen, mijn oma heeft reuma, en alle hennep in deze twee schuren is puur bedoeld voor haar persoonlijke medicatie.” Nee, je kunt van criminelen zeggen wat je wilt, maar ze zijn wel creatief. In Oss vond de politie vorige week een pistool in een auto. Als ze zo’n ding in mijn wagen zouden vinden, dan zou ik volhouden dat het een startpistool was. Logisch toch, er kan overal wel een marathon uitbreken, niet?
Zo’n idee krijg je alleen als je zelf ook een lichtelijk criminele aanleg hebt. En die heb ik. Dat zit in mijn genen. Dat merkte ik laatst nog, toen mijn zus ging trouwen. De helft van de genodigden was op borgtocht vrij. En de rest had elektronische enkelbanden om. Mijn ome Gerard herkende ik niet eens vanwege dat zwarte balkje voor zijn ogen. De bruidegom had mijn zus in Grave leren kennen tijdens één van onze familiereünies, die we daar al jaren in de gevangenis houden. Hij zat toen ook vast voor iets wat hij, zo hield-ie vol, helemaal niet had gedaan! Namelijk het lijk goed verstoppen. In de ring die hij mijn zus gaf, zat al een vinger, een dooie.
Maar goed, wie vrij is van zonden, werpe de eerste steen. Ik heb van de week de oude auto van mijn moeder verkocht. Tegen de nieuwe eigenaar had ik gezegd dat ze er enkel mee naar haar zus was gereden, iedere maand op en neer. En dat klopt, alleen woonde tante Greet wel in Athene. Maar dat heb ik er voor het gemak maar even niet bij gezegd. Afgelopen weekend had ik een akkefietje met de politie in Nistelrode. Ik kwam net van de verregende Slabroekse paardendagen en je zag nog net het dak van mijn auto boven de modder uit. “Mijnheer, ik kan Uw kentekenbord niet lezen!” Oh, dat geeft niet agent, ik ken het uit mijn hoofd.”
Geen smoezelige weekend gewenst door
