Schooldirecteur Piet Willems zwaait af
Onderwijs 189 keer gelezen RIJKEVOORT / ELSENDORP – “Nee, ik zeg niet; wat erg. Ik heb het met veel plezier gedaan, maar het is nu ook mooi geweest.” Dat zegt Piet Willems die vrijdag afscheid neemt van ‘zijn’ Meester Ivenschool in Elsendorp.[image=289619]
En toch, De Rijkevoorter gaf zijn volledige werkzame leven voor het onderwijs in het Peeldorp, want 43 jaar werkte hij er als docent van de groepen 4 tot en met 7 en 7/8 en sinds 1998 als directeur. Meermaals had hij de kans om te verhuizen, maar hij bleef in zijn geliefde Rijkevoort waar hij het nodige vrijwilligerswerk deed. “Ik ben bijna 30 jaar actief geweest bij Toxandria. Behalve voorzitter heb ik er ongeveer alles gedaan”, zegt Piet lachend.
Glimmend van trots stapt Piet Willems (64) door de Brede School De Dompelaar, waarin behalve de basisschool werkelijk alle verenigingen en organisaties in het dorp hun eigen of gedeelde thuisbasis hebben. Kinderen begroeten Meester Piet, ouderen die kaarten en biljarten in hun honk zwaaien hem vriendelijk toe. ‘Ik is niks’, citeert Willems auteur Ton Baetens die een boek schreef over Elsendorp. “In dit pioniersdorp weten mensen dat ze elkaar nodig hebben. Die geest is meegenomen in dit gebouw”, ofwel ‘Samen is alles!’
Niet alleen drukte Piet zijn stempel op de bouw en inrichting van het multifunctionele gebouw, hij is sinds de opening in 2006 ook beheerder. “Dit concept staat als een huis. Niet voor niets ontvangen we hier bijna elke week een bus met belangstellenden.”
[image=289620]
Bijna 30 jaar gaf hij les en zo zag hij de papieren wereld kantelen naar een digitale. Was het aanbod in de eerste jaren nog erg divers, nu is het meer uitgebalanceerd en staat de software ten dienste van het onderwijs. “Ik ben altijd met vernieuwing bezig geweest. Onze kinderen werken nu bij rekenen en taal met tablets en we hebben hier touchscreens.” Zo krijgen kinderen individueel op eigen niveau onderwijs. “Nu zijn ze zelf bezig, vroeger had je soms pijn in de keel van het praten.”
Hoewel het aantal leerlingen (95) minder is dan bij zijn aantreden in 1971 (220), ziet hij een rooskleurige toekomst voor de school. “Er is voldoende aanwas en zonder te overdrijven presteren we hier boven gemiddeld”, daarmee zijn team complimenterend. Een goed sfeer, gecombineerd met respect zijn grondwaarden. Leerkrachten worden aangesproken als meester en juf. “Die duidelijkheid over en weer, daar hebben kinderen behoefte aan.”
Gezelligheid is belangrijk. “Laatst vroeg een kind wat mijn leukste klas was. Toen zei ik: alle klassen hebben iets eigens. Wat mij betreft waren alle klassen leuk.”
Meester Piet erkent dat de mannelijke onderwijzer een ‘uitstervend ras’ lijkt te worden en betreurt dat. “De invulling van sommige vakken is anders tussen meesters en juffen. Jongens houden van meer bravoure.”
De oplossing lijkt ver weg en zit hem volgens Piet niet alleen in hoogte van de vergoeding maar ook in de uitstraling van het beroep. “Het moet weer zo worden dat jongens het een prachtvak gaan vinden. Als ik terugkijk op mijn loopbaan, mag je mij als pleitbezorger zien.”
Piet heeft nog genoeg ambitie en bergen energie die hij na zijn pensionering graag wil steken in het maken van reizen. Dat doet hij ook maatschappelijk bewust, met als doel kinderen in arme landen te helpen. De enveloppen die hij krijgt bij zijn afscheid, gaan naar Stepping Stones, een organisatie die gehandicapte kinderen op Bali helpt.
De afscheidsreceptie van Piet Willems is op zaterdag 27 september van 14.00 tot 16.30 uur in De Dompelaar in Elsendorp. Wie ’s avonds naar de reünie wil kijkt op www.elsendorp-online.nl.
