En ineens is daar...het Maasdonkgevoel!
Column 41 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=83645]
Mijn tante Grada heeft lage schappenangst. In de supermarkt koopt ze niets onder één meter hoogte. Lagere producten zijn allemaal besmet! Ja hoor. En van magnetrongolven word je onvruchtbaar, tenminste als je het deurtje langer dan 5 seconden open laat staan. En onder Mickey Mouse plaktattoos zit LSD dat kinderen aanzet tot overmatig televisiekijken. En kijk uit voor de toiletten in de sneltrein! Vorige week is een Belgische mevrouw nog vacuüm gezogen en toen ze na drie uur door de brandweer was bevrijd, bleek ze 25 kilo lichter. En zo kwezelt mijn tante de hele dag door. Ik respecteer al die gevoelens, begrijp me goed, maar het is natuurlijk grote onzin.
Zo kijk ik ook aan tegen die Maasdonkgevoelens die nou ineens de kop op steken, in Nuland, Vinkel en Geffen. Die drie durpen, die eigenlijk niet zoveel met elkaar te maken hebben, vormen toevallig samen (door een ambtelijke dwaling) al 20 jaar de gemeente Maasdonk. En nu er sprake is van splitsing is, zijn enkele inwoners plotseling in de angst-stress geschoten: “Kijk naar Rosmalen! Den Bosch heeft al hun geld afgepikt.” (Ja ja, Vinkel is rijk zullen we zeggen!) En nog meer van dat gebazel over “gezamenlijke kracht” en “het gebrek aan zorgvuldigheid en betrokkenheid van de burger” … gaap. Allemaal koud watervrees. Ik woon in Slabroek. Dat hoort nota bene bij twee gemeentes, Bernheze en Uden. En dat is al eeuwen zo. Vroeger liep zelfs de grens tussen Duitsland en Nederland dwars door ons buurtschap. Maar denk je dat ons dat wat kan schelen. Oké, de een moet voor het verlengen van zijn paspoort naar die grijze bunker in Heesch, en de ander naar de overbuurman van theater Markant. Nou en? Die hele ambtelijke rimram zegt niets.
Ik heb een tijdje angsttherapie gehad bij de GGZE in Veghel. Ik had namelijk vliegangst. Ik durfde zelfs geen postzegel meer op de luchtpost te plakken. In mijn therapiegroepje hebben we wat afgelachen. Naast me zat iemand die was bang voor grote ingewikkelde gebouwen, en had dus het zogenaamde complexe complex complex. Een ander had angst voor de stilte ’s nachts, want “inbrekers hoor je niet”. En er was ook iemand die bang was voor hoge hekken. Maar ook die laatste is er uiteindelijk overheen gekomen. Beste Geffenaren, Nulandianen en Vinkelenzers, weest niet bevreesd! (Oei, was ik toch bijna weer met een Bijbelcitaat geëindigd.)
Een onverschrokken weekend gewenst door
