Udenaren liepen Dodentocht in België
Sport 78 keer gelezen UDEN - De Dodentocht is een wandeltocht in en rond de Belgische gemeente Bornem die jaarlijks wordt gehouden op de tweede vrijdag van augustus. Het doel van de Dodentocht is om binnen 24 uur 100 kilometer af te leggen door Klein-Brabant. Drie wandelaars uit deze regio brachten de tocht tot een goed einde. Dat waren Elly Tunders uit Veghel (51), Wilco van Hout (48) en Mari Fransen (69) beiden uit Uden. Fransen liep voor de vijfde keer, Van Hout voor het eerst. “Het is een mentaliteitskwestie, gewoon niet opgeven.”[image=253604]
Het evenement is geen wedstrijd en net als bij bijvoorbeeld de Kennedymars is het uitlopen de uitdaging. Het evenement wordt georganiseerd door de lokale wandelclub Kadee. Er zijn dit jaar ruim 11.000 lopers gestart, maar ruim een derde heeft de finish niet gehaald. De lopers komen uit verschillende landen. De start is om 21.00 uur en de volgende dag moeten de lopers uiterlijk 21.30 uur binnen zijn.
Mari Fransen: “Ik liep vier keer alleen en nu met familie. Die had het zwaar en hield het niet vol, waardoor ik tijd verloor. Ik heb het toch nog binnen de tijd gehaald. Verder loop ik niet zoveel. Elk jaar de Bloesemtocht, Kennedymars en Nijmeegse Vierdaagse. Zo train ik voor de Dodentocht, want elk jaar kriebelt het toch weer als ik de uitnodiging krijg.”
Wilco van Hout loopt bijna elk weekend 25 tot 50 kilometer. Hij deed mee aan diverse Kennedymarsen en vierdaagsen en ook zijn vakanties brengt hij wandelend door. In totaal liep hij al 21.025 kilometer. Bijna de wereld rond.
Bier
“Ik had nog nooit 100 kilometer aan een stuk gewandeld. Maar het was een mooie route met uitzicht over de Schelde en vaak over zandpaden. Apart vond ik dat de route tussen de Duvelkratten van de brouwerij ging. Het koste ook discipline om het bij een glas te laten”, lacht hij. Op de helft waren we bij de Palmbrouwerij. Ook daar heb ik lekker een glas opgetutterd, van schoenen gewisseld en weer door. Pas om half elf ’s ochtends moest ik mijn ogen even tien minuten dicht laten vallen. Maar op die plek lagen er verschillenden helemaal voor Pampus.”
Elzenblad
Ruim elf kilometer voor de finish was het beproefde middel nodig: chocomelk met druivensuiker en een broodje kaas. “En elzenblad in de broekzakken tegen schrale billen. Want het is vervelend als je voeten goed zijn maar daar pijn krijgt. Tijdens deze pauze droomde ik even dat ik vrolijk de finish over ging. Op vijf kilometer daar vandaan schalde Lee Towers door de speakers met You never walk alone. Dat gaf me de laatste duw. Na de finish zag niemand aan me dat ik 100 kilometer had gelopen.”
[image=253605]
