René Gijsel neemt afscheid van het onderwijs
Onderwijs 332 keer gelezen UDEN – Twee bevriende leerkrachten uit Uden gaan op de eerste dag van het nieuwe schooljaar de laatste achthonderd kilometer lopen naar Santiago de Compostella. De een is al gepensioneerd, dat is Henk Trimbach. De ander neemt donderdag afscheid. Dat is René Gijsel van basisschool Jan Bluyssen. Hij heeft er dan ruim veertig jaar onderwijs en 25 jaar directeurschap op zitten. “Die eerste schooldag hoef ik niet te zien hoe de kinderen naar school gaan.”[image=248668]
Alleen al het praten over die eerste schooldag zonder hem, roept emotie op. “Alle kleine vanzelfsprekende dingen lijken vanaf een afstand opeens uitvergroot. Lesvoorbereiding, teamoverleg, de dingen van alle dag gaan gewoon door, maar voor mij lijkt het alsof er een spotlight op komt te staan. Het is niet meer wij maar jullie.” Donderdag vanaf half vijf neemt hij definitief afscheid tijdens een receptie.
Hij is vergroeid met de Jan Bluyssenschool. “We hebben hier samen ongeveer alles meegemaakt wat mogelijk is. We zijn eén grote familie.”
Zijn Udense onderwijsloopbaan begon op de voormalige Pius X school en daarna de Jozefschool. In 1988 werd hij benoemd tot directeur van de nieuw te bouwen Jan Bluyssenschool in de wijk Zoggel. “De kinderen kwamen min of meer door het veld naar school want de wijk was nog ‘leeg’. Omdat het een nieuwe wijk betrof, kwamen ze overal vandaan. Het was de kunst om een eenheidsgevoel te krijgen. Dan kon door ervan uit te gaan dat iedereen wel ergens goed in is.” Naamgever bisschop Jan Bluyssen opende trots zijn school en hield contact. Zijn uitspraak ‘je kunt nooit meer geloven dan je kunt geloven’, werd door de school toegepast. “We maken kinderen vertrouwd met levensbeschouwing en leren hen te geloven in elkaar.”
Prestaties
De school groeide uit tot zestien lokalen en werd de eerste Brede School van Uden onder de naam Het Speelplein, centrum voor opvoeding en educatie waarin intensief samengewerkt wordt met basisschool De Brinck en andere partners. “Nu de wijk ‘uitgekinderd’ is, heeft de school nog 400 leerlingen, maar dat aantal neemt langzaam af. Misschien dat de geplande bebouwing van het Dico-terrein dat ooit nog kan afremmen.”
Stonden jaren geleden de leerprestaties het hoogst in het vaandel, nu wordt ook beter gelet op de sociaal emotionele ontwikkeling. “Kinderen van nu hebben ouders die het pad willen vereffenen voor hun kind. Ze leren minder door vallen en opstaan. Maar ze hebben ook andere levenservaringen door verschillende thuissituaties. De school draagt het opvoedingsproces meer samen en thuis en schoolsituaties worden uitgewisseld. Dat geeft de beste kijk op kinderen. De kunst is de begeestering in het vak te behouden. Ze kunnen wel alles bij ons over de schutting gooien, maar wij bepalen wat en hoe we de kinderen iets bijbrengen. We mogen keuzes maken.”
Vernieuwing ging Gijsel niet uit de weg. “Wereldverkenning krijgen de kinderen met I-pads. Daarmee verdienden we een nominatie voor de innovatieprijs van Nederland. “Door de social media en het internet gaat het leren door, ook na school. “Het leren moet anders maar hoe? Het is niet de vraag of je facebook toelaat op school, maar hoe. Wij moeten die keuze maken voor de kinderen. Voordat iets als kennis van internet wordt gehaald, zit de leerkracht er tussen.”
