Ziekenhuis Bernhoven trekt 4300 bezoekers
Column 60 keer gelezen Ziekenhuis Bernhoven trekt 4300 bezoekersCabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.
[image=83645]
“Dokter, heeft u iets tegen urineverlies?” “Nee jongen, zolang het geen liters zijn, vind ik het niet erg.” “Dokter, heb ik een zeldzame ziekte onder de leden?” “Nee jongen, het kerkhof ligt er vol mee.” “Dokter, ik heb mijn enkel verstuikt, wat moet ik doen?” “Gewoon mank lopen, jongen, meer niet.”
Zie hier, 3 van de 71 duizend doktersmoppen die ik ken. En dan heb ik het alleen over de flauwe dokters-dialogen. Tel ik daar de grappen over de medische congressen (die over premature ejaculatie begon te vroeg) bij op, dan overschrijdt ik met gemak de 1 miljard. In ieder cabaretprogramma heb ik er wel een paar zitten. Er zit toch niemand uit de zorg in de zaal. Nee joh, die lui hebben het veulste druk. Ik ken een chirurg die na 3 maanden al aan zijn 15e snijtafel toe was, zo veel operaties deed hij. Patiënten worden ook steeds banger en kleinzeriger. Bij het minste of geringste staan ze weer bij de polikliniek te janken. Nee, dan vroeger de piraten. Die hadden hele andere regels: Is de wond klein: gooi er een scheut rum op en doorzuipen. Is de wond groot: stop je papegaai er in en klaar. Maar wie weet dat nog? Tegenwoordig eist iedereen na een klein kuchje al een antibioticakuur van een maand. Mijn tante Grada slikt per dag zoveel medicijnen, als zij in de wachtkamer een keer niest, geneest ze minstens tien mensen om haar heen.
Om het allemaal betaalbaar te houden, belijdt Den Haag het adagium van de schaalvergroting. Alle zorg op een kluitje houdt de kosten laag, zo heeft een overijverige ambtenaar eens berekend. Gevolg: een ware tsunami van fusiegolven waarin menig streekziekenhuis kopje onder ging. In Veghel en Oss likken ze nou al hun wonden, terwijl er op een steenworp afstand van mijn buurtschapje Slabroek een ware zorgkolos uit de grond wordt gestampt. Ik hou mijn hart vast, want dat wordt voor mij nog een hele klus om ooit dood te gaan, op 300 meter van een intensive care!
Afgelopen week konden wij, de toekomstige patiënten, al een kijkje nemen in het nieuwe Bernhoven. Bij de ingang stond een luchtkasteel. Dat vond ik wel een mooi beeld. Maar laat ik niet flauw doen. Ik was echt onder de indruk. Het mooiste vond ik het uitzicht vanuit de afdeling cardiologie op ons buurtschap. Ik ben na afloop meteen aan de frikadellen gegaan. Ik kan niet wachten!
Een zorgeloos weekend gewenst door
Mark van de Veerdonk
