"35 Meter hoog is niks"
Column 35 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=83646]
Onze overbuurman denkt dat ik drugsdealer ben. Hij heeft me namelijk overdag nog nooit zien werken maar ik rij toch in een joekel van een auto. Rara?! Ik laat hem maar in de waan. Met mijn beroep loop ik niet te koop. Wat wil je, de status van cabaretier zit momenteel tussen die van K.I. berentrekker en Landerdse wethouder in. Na mijn show in de Osse Lievekamp kwam van de week een mevrouw op me af: “Mijnheer van de Veerdonk, sinds de dood van mijn man heb ik niet meer zo gelachen”. En dat was nog bedoeld als een compliment … geloof ik. Een ander sloeg me amicaal op de schouders en riep: “Heerlijk, dat was echt een half uur topamusement …verpakt in een show van 2 uur”. Hij verklapte op het einde de staande ovatie te zijn begonnen, omdat hij als eerste bij de garderobe wilde zijn. Ach, ik ben het gewend. 25 jaar geleden ben ik tijdens mijn allereerste voorstelling in de Udense Schouw al van het podium afgeslagen. Dat verwacht je toch niet van je ouders.
Het probleem is: ik kan niks anders. Ik heb vroeger wel een tijdje geoberd in het Heeswijkse café Speelman. In die drie weken heb ik welgeteld één keer een tip gekregen, namelijk: “Mark kap er toch mee!”. Op het belastingkantoor in Oss heb ik eens een week lang de vensters schoon gehouden …van de enveloppen … en als Schijndelse inval-vuilnis-kracht haalde ik bij ieder huis hooguit mijn schouders op. Dus, voor mij bleef er niets anders over dan het vuige metier van giegel-gigelo ( iemand die tegen betaling een ander aan het lachen moet maken).
Vandaar mijn onmetelijk respect voor mensen die wél iets kunnen. Noem ze maar op; de fietsenmakers, de metselaars en de puntlassers onder ons. Mannen met een vak die na een dag werk trots kunnen zeggen: “Kijk, dat heb ik gemaakt!” Of gesloopt. Van de week heb ik ze in de Veghelse Molenstraat bezig gezien. Twee mannetjesputters op 35 meter hoogte. Ze braken daar een kraan af. Later hoorde ik dat ze het maar een slap klusje vonden. Vorig jaar hadden ze een kraan van 200 meter hoogte af moeten breken. Da’s andere koek. Niks voor mij. Ik heb zo’n enorme hoogtevrees; ik heb ons balkon op de oprit laten bouwen. Nee joh, ik word al nerveus als ik bij ons de linden moet snoeien. Dat laat ik dan ook over aan mijn overbuurman … terwijl ik me in bed voorbereid op mijn overbetaalde obscure avondwerk. Schaam schaam.
Een schaamteloos weekend gewenst door
