Tonnie Dirks: "Niet lullen maar lopen"
Column 11 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=83644]
Het viel me afgelopen vrijdag pas op toen ik de vuilnis buitenzette. De zak was verdorie beter in vorm dan ik. En toen die avond bij het tandenpoetsen mijn schouder uit de kom schoot wist ik het zeker: de knop moest om! Ik moest nou echt meer gaan bewegen, maar ja, welke sport past bij mij? Zwemmen is misschien goed voor je gezondheid maar vooral als je aan het verdrinken bent. Met tennissen verlies ik zelfs van een muur, een blinde muur wel te verstaan. En wielrennen lijkt me best leuk, maar welke Udense apotheker verstrekt me dan de doping? Nee, ik zocht dus iets anders, maar wat? Fitnessen?
Ik hoorde gisteren een fitnesstrainer op de radio. “Als je iedere morgen voor je naar je werk gaat acht minuten buikspieroefeningen doet, dan moet je na een half jaar ’s kijken wat er met je is gebeurd.” Volgens mij ben je dan je baan kwijt omdat je een half jaar lang bijna tien minuten te laat op je werk kwam.
Zou ik lid worden van judovereniging Gennep, de Osse turnvereniging Sportief of ging ik korfballen bij Celeritas in Wijbosch? Ik kon er allemaal niet echt warm voor lopen. En daar was ineens Tonnie Dirks uit Zeeland. Komende week ziet deze legendarische crosskampioen Abraham en daarom komt er een boekje van hem uit met de kordate titel: “Niet lullen maar lopen”. Krachtig en kort, eigenlijk iets té kort, als je het mij vraagt. Dus belde ik Tonnie van de week ’s op en legde hem mijn probleem voor. Dat ik inmiddels geen geriatrische patiënt meer van de pot kon duwen en dat de enige beweging die ik had het loshalen van het plasticje van mijn pakje sigaretten was en dat de marathon me best leuk leek, althans de eerste 300 meter, en dat ik lang geleden wel ’s op zo’n lopende band had gestaan in een fitnesscentrum, full speed, maar dat daarna mijn rollerskates te warm waren geweest om uit te doen, en dat ik me indertijd altijd vóór het sporten douchte omdat ik erna veel te moe was … maar dat NU de knop om moest. Het bleef toen even stil aan de andere kant van de lijn. En juist toen ik dacht dat de verbinding was verbroken gilde Tonnie door de hoorn “Niet lullen maar lopen!”. Tuut tuut tuut ….
Dus beste lezer, zie je komende week een overmatig zwetende spillebeen op gymschoenen jouw straat in ploeteren, geen paniek, dat ben ik. Echt, ik lul niet. Ik loop.
Geen lullig weekend gewenst door
