Verslagenheid bij medewerkers MSD-Organon
Column 45 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=83643]
Als kind had mijn neef Niko een lui oog. In de loop der tijd heeft zich die luiheid over zijn hele lichaam verspreid. Tijdens een stroomstoring in de V&D van Den Bosch heeft Niko eens een half uur op de roltrap stilgestaan. De enige manier om hem buikspieroefeningen te laten doen is door de afstandsbediening aan zijn voeten vast te tapen. Als hij ooit doodgaat kunnen ze van zijn as slaappillen maken. Bij hem is knipogen …één oog opendoen.
Niko is van de week weer ’s ontslagen, nou als portier bij discotheek Het Gescheurde Trommelvlies. “Ach Mark, als portier staat je baan nou eenmaal de hele tijd op de tocht.” Het was zijn zesde ontslag in drie jaar tijd. Als lasser had hij enkel pauzes ingelast en als computerdeskundige stond ’s avonds de afdruk van het toetsenbord nog op zijn voorhoofd. Maar een plichtsbesef dat hij aan de dag legde. Waar hij ook werkte, hij had geen vrije dag gemist. Ook was hij een tijdje magazijnchef geweest maar dat had slechts een half jaar geduurd. Daar is hij gestopt wegens ziekte. Zijn collega’s werden namelijk doodziek van hem. “Niko, moet je ’s luisteren,” had zijn baas gezegd, “jij lijkt een beetje op acupunctuur: ze zeggen dat je ooit werkt maar geen mens weet hoe!?” Niko had hem verbaasd aangekeken en geantwoord, “Oh ja, en waarom wordt mijn werk dan nou overgenomen door niet één maar drie mensen?” “Inderdaad hebben we zojuist drie mensen op staande voet aangenomen”, had zijn baas geantwoord, “eentje die jouw werk gaat doen en twee die al het werk in moeten halen dat jij dit half jaar hebt laten liggen”.
Dan sta je dus niet vreemd te kijken als je de zak krijgt. Maar hoe anders zit dat met onze 2175 Osse en Schaijkse Organisten, (of hoe noem je deze werknemers; Organovieten, Organozems, eh … OrgaNonactivisten?). Werken zich stuk voor stuk een slag in de rondte, hebben een gigantische expertise en een product waar wereldwijd vraag naar is … maar wat gebeurt er? Een klein clubke van bedrijfsblinde Amerikanen sluit de boel. En nou overname ook geen haalbare kaart blijkt te zijn rest slechts voor een klein groepje (wellicht) een doorstart als “centre of excellence”. Althans zo staat het er nou voor. Je kunt niet groeien zonder te snoeien, dat weet ik ook. Maar dit soort multinationale bedrijven zouden wat van de wilg kunnen leren. Die moet je namelijk enkel snoeien bij de top. Van de stam blijf je af.
Een snoeihard weekend gewenst door
