Dichterlijk afscheid van raadsleden
Politiek 68 keer gelezen UDEN – Burgemeester Hellegers nam woensdagavond namens het hele college afscheid van twaalf raadsleden die niet meer terug komen in de nieuwe gemeenteraad van Uden. Voorzitters namen afscheid van de vertrekkende leden uit hun fractie, raadleden namen afscheid van elkaar en mooie woorden werden afgewisseld met memoires en complimenten. Zo gebeurde het dat de raadzaal geen politieke arena was maar een bloemenatelier waarin poëzie en meer mooie woorden klonken. En zoals iedereen dat gewend is, de SP had daarnaast ook kritische woorden om over na te denken.[image=132114]
De burgemeester had zijn huiswerk goed gedaan. Ook al is hij nog geen jaar in Uden, hij had van elk vertrekkend raadslid de stokpaardjes, typische eigenschappen en triomfen paraat. Hij begon met de drie ‘dames van de thee’, Marijke Bosman (VVD), Ingeborg Geurts (JU) en Ellen Alofs (CDA). Zij kwamen voor elke commissievergadering bij elkaar om af te spreken dat zij zich niet door de mannen zouden laten onder sneeuwen. Voor elk van hen droeg de burgemeester die bekend staat om zijn liefde voor de poëzie, een gedicht voor. En dat deed hij niet alleen voor hen. Voor elk vertrekkend raadslid had hij een soms verrassend treffend en toepasselijk gedicht.
Over Jacques Pijnappels van de PvdA had Hellegers behalve afscheidswoorden ook nog een nieuwtje. Pijnappels die sinds kort niet meer in Uden woont maar in Zeeland, wordt donderdag beëdigd in de raad van Landerd waar hij zich gaat inzetten voor Progressief Landerd. ,,Als u zich nu ook extra inzet voor een samenvoeging van Zeeland bij Uden, zien we u hier misschien toch nog terug”, lachte Hellegers.
Speciale woorden ook voor Ron Smits van Jong Uden, Annie van Genugten en José Louwers van de SP, Crit Custers van PvdA, Dirk Broekhaus van Leefbaar Uden en voor Marius Wijdeven, twaalf jaar de schakel tussen Volkel, het CDA, de vliegbasis en de gemeenteraad.
Ieders gedachten waren deze avond ook bij raadslid Toon Biemans van Gewoon Uden. Hij moet niet alleen afscheid nemen van de raad, maar ook van zijn doodzieke vrouw. Hij liet weten dat “het duidelijk mag zijn dat de onmacht die ik wel eens voelde in het politieke spel, in het niet valt bij de onmacht die ik voel in de huidige situatie.”
