'Wanneer zal ik weer beter zijn?'
Gezondheid 61 keer gelezen UDEN – Henk Wijdeven is na bijna een jaar ziekte inmiddels een specialist op het gebied van Q-koorts. In mei vorig jaar zweefde hij vier weken op het randje van leven en dood. Na acht maanden revalidatie kan hij weer een beetje vooruit. Ondertussen heeft zijn kraanverhuurbedrijf ruim een ton schade geleden. “Daarvoor kan ik niemand aansprakelijks stellen en van compensatie is geen sprake.”[image=132136]
De Q-koorts heeft in huize Wijdeven medogenloos toegeslagen. En dat zonder ook maar één geit of schaap in de buurt. Het begon met ernstige hoofdpijn en hoge koorts. Kort daarna was zijn lichaam gedeeltelijk verlamd en sloeg hij wartaal uit. Uiteindelijk geraakte Wijdeven in coma. Wat was er toch aan de hand? De dokters in ziekenhuis Bernhoven in Oss hadden overleg met specialisten in het Radboudziekenhuis in Nijmegen en dokters in Australië waar schapenhouders standaard gevaccineerd worden tegen Q-koorts. Uiteindelijk kwamen ze uit in het Academisch Ziekenhuis in Rotterdam, gespecialiseerd in Guillain Barre. Wijdeven had symptomen van die ziekte en inderdaad, zijn lichaam had door de Q-koorts anti-stoffen aangemaakt die het immuumsysteem afbraken. Wijdeven kreeg er Guillain Barre bij, een aandoening die leidt tot het niet of onvoldoende functioneren van de spieren. Artsen reageerden geschrokken op het unieke en zeldzame verloop van de ziekte. Hij zweefde op het randje maar gelukkig sloeg een speciale ‘hele dure’ antibioticakuur aan. Acht maanden had hij nodig om weer te leren lopen.
En al die tijd werd het werk thuis opgevangen door zijn vrouw Annemarie en drie personeelsleden. Een zware tijd voor iedereen. De kraan waarop Wijdeven zelf machinist is, staat al bijna een jaar stil. Regelmatig komen er andere patiënten bij Wijdeven over de vloer. Ze hebben elkaar opgezocht in de Vereniging van Q-koortspatiënten. Niet alleen om elkaar tot steun te zijn, maar vooral ook om aandacht te vragen. “Elke boer waarvan de geiten worden geruimd, krijgt compensatie. Naar ons wordt niet omgekeken. En nee, dit is niet het risico van zelfstandig ondernemen. Als de overheid sneller had ingegrepen was het nooit zover gekomen. Toch kunnen we niemand aansprakelijk stellen. We hebben nu als vereniging letselschade advocaten ingeschakeld om uit te zoeken of we ergens gehoor kunnen krijgen. Binnenkort dienen we een petitie in bij onder andere het provinciebestuur.”
Wijdeven bouwde 25 jaar aan zijn bedrijf, investeerde en werkte zes dagen in de week. “Nu denk ik wel eens, waar waren we mee bezig. Maar we moeten wel door. Ik kan het niet blijven overlaten aan mijn personeel dat het erg goed heeft gedaan, al die tijd. Maar, wanneer zal ik helemaal beter zijn? Geen dokter die dat kan zeggen. Geen bacterie meer in mijn bloed maar nog wel de klachten. Artsen weten vaak niet hoe daar mee om te gaan. Zoals de arbo-arts die mij kwam vertellen dat ik in juni voor 75 procent genezen ben en weer aan de slag kan.“
