Spontaan applaus voor MSD-medewerkers
Column 37 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=83645]
Als het behang boven het bed van je nieuwe vriendin vol turfstreepjes staat … dan kun je al wat vermoeden. Of je geeft je nieuwe boot de naam “te koop”. Dan roep je de ellende ook over jezelf af. Onze kat was laatst weggelopen. Bleken bij het asiel de formulieren voor de vermissingen kwijtgeraakt. Toen dacht ik al, dit wordt niks. Maar dat massaontslag in Oss kwam verdomme als volslagen verrassing. Had jij het zien aankomen? Nee toch, een winstgevend en innovatief bedrijf de nek omdraaien, dat doen ze nooit!
Maar daar zit je nou met de gebakken peren. Als een kikker aan het begin van een biologieles. Zo moeten de mensen van de R & D afdeling zich op dit moment voelen. En over een paar maanden als een pianist van een acapella-groep. Of nog erger, als eigenaar van een FC Den Bosch supporterscafé in Oss. Want dan liggen ze er uit. Tenminste als het aan de MSD-directie ligt. Tjonge jonge, wat hebben deze Amerikaanse heertjes de stelling “de grootste drollen drijven altijd als eerste boven” weer een hele nieuwe dimensie gegeven. Hoezo, globalisering? Ga airco’s aanleggen in Siberië, sukkels! Wat mij betreft zijn het stuk voor stuk potentiële donoren voor een harttransplantatie. Tenminste als ze een hart zouden hebben … of ga ik nou te ver?
Ach, doet er niet toe. In Amerika lezen ze deze column toch niet. Eh …dat zeg ik nou wel, maar eigenlijk is dat een hele foute benadering. Het gaat over mensen dus is iedere stem, hoe klein ook, van belang. Van Balkenende die naar New Jersey belt, en ook die van mij in dit weekblad. Het is de menselijke maat die de directie nou juist kwijt is geraakt. En daarom vind ik die protestactie “het gezicht van Organon” ook zo goed. Vijf medewerkers liepen vanaf die blauwe organonwand via het centrum naar het gemeentehuis. Met een bord op de buik: “Dit gaat over mensen”. Op het terras van de V &D werd spontaan geapplaudisseerd. Terecht.
Komt hier een korte anekdote om al die MSD-medewerkers een hart onder de riem te steken.
In 2003 zocht ik werk. In de krant stond een advertentie van een Veghelse schoonheidssalon. Ze zochten een man die onthaarde bikinilijnen in wilde smeren met verkoelende massageolie.Toen ik belde en zei dat ik wel interesse had, zei de betreffende personeelschef dat ik me voor een sollicitatiegesprek naar Uden moest begeven. Ik zeg “Uden? U zit toch in Veghel!?” Ja, zei hij, maar de rij sollicitanten begint al in Uden. Grapje.
Een weekend vol turfstreepjes gewenst door
