Aanzoek in Udense reuzenrad
Column 95 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=48656]
Mijn neef Niko heeft zijn sociale bagage uit een bierreclame. Zijn hond schrikt als hij nuchter is. Na het eten heeft Niko steevast moeite om zijn broek weer dicht te doen. Toen ik een keer vroeg of hij zijn ellebogen van tafel wilde halen viel hij met zijn gezicht voorover in de soep. In de volksmond heet zo iemand “een ongelikte beer”. Zo tegen de vakantieperiode, als het kwik oploopt, krijgt Niko altijd zin om “efkes ’n geintje ut te haole”. Ieder jaar opnieuw. Dan weer overvalt hij als nep-Robin Hood de voedselbank in Helmond, dan weer stormt hij verkleed als Dracula de Veghelse bloedbank binnen. Niet al zijn grappen zijn even geslaagd. Vorig jaar deelde hij eind juli na afloop van de begrafenis van zijn moeder 200 happy meals uit. Met bier, want koffie met cake is zo afgezaagd.
Waarom Niko dit soort onzin uithaalt is niet duidelijk. Ik hou het op een geforceerde schreeuw om aandacht: “Joehoe, kijk naar mij. Ik ben Niko en ik besta !” In wezen doe ik als cabaretier niet anders. En waarom gaat iemand de Nijmeegse 4daagse lopen terwijl het zo warm is dat bij Maddame Tussauds de zandzakken voor de deur liggen omdat ieder moment André Hazes kan gaan smelten? Het is precies hetzelfde, zij het wat onschuldiger.
In Esch doken 200 mensen in een modderpoel om aandacht te vragen voor zielige varkens, in Oss brak de directie van MSD (Mega Stomme Deal) het wereldrecord stupide kapitaalvernietiging en bij het Veghelse Slokdarmfestival werd vorige week de grootste aardappelschotel ooit gemaakt. De trotse kok zal het aura van deze overwinning nog jaren met zich meedragen … na het pellen van die 90 kilo knoflook. Ja, mensen doen gekke dingen om op te vallen. Volgend jaar gaat Veghel voor de langste satéstok. En daarna de 2 kilometer buikloop.
Huwelijksaanzoeken vind ik dan weer wél leuke aandachttrekkerij. Of ik nou een druipende bijna-bruidegom het dolfinarium uit zie spartelen met een dichtgesealde boodschap “Chantal, wil je …”, of ik kom bijna onder een abseilende malloot met op zijn blote bast “Lily, trouw met me!”… ik vind het allemaal even aandoenlijk. Hoe meer spektakel, hoe beter. Dus de grap van Dirk van der Leest die in het Udense reuzenrad zijn geliefde Gerrie wees op een meterslange tekst 50 meter beneden hen, was wat mij betreft geslaagd. Jammer dat Dirk op dat moment al bovenin bij Gerrie zat. Als hij naar haar bootje was toe geklommen had hij nog meer aandacht getrokken. “Kijk Gerrie, ik ben Dirk, ik bestaahaaa!”
Een doorgedraaid weekend gewenst door
