Erik van Oorschot - Vernieuwing in Brabant hard nodig
Column 69 keer gelezen Erik van Oorschot is Hoofd Ontwikkeling & Innovatie bij de Brabantse Ontwikkelings Maatschappij (BOM). Iedere editie van het zakenkrant Bedrijvig Brabant laat hij zijn licht schijnen op actuele of opmerkelijke onderwerpen voor ondernemers en bestuurders.[image=136392]
Brabant heeft een mooie industriële historie. Hieruit zijn de grote namen voortgekomen zoals Philips, DAF, ASML, Lips (nu Wartsila), Organon (nu Merck Sharp Dome), Unox, Campina, Essent (nu RWE). En dat rijtje kan ik nog verder aanvullen.
Veel van deze bedrijven hebben inmiddels een dominante marktpositie bereikt, waardoor verdere groei niet meer mogelijk is. Voorbeeld: ASML heeft een marktaandeel van meer dan 70 procent. Dat wordt nooit 100 procent. Sterker nog, de buitenlandse concurrenten staan te dringen, waardoor de nadruk op kostenbesparing komt te liggen. En dat betekent druk op toeleveranciers, vaak regionaal mkb, outsourcing en verplaatsing van activiteiten naar lagelonenlanden. Die verplaatsing betreft al lang niet meer uitsluitend de productie.
Deze behoudende strategie heeft sluipenderwijs gevolgen voor de werkgelegenheid in Brabant, bij de grote bedrijven en in het verlengde ook bij het mkb.
Impulsen van buiten zijn nodig om de bedrijven te prikkelen te blijven investeren in vernieuwing. Sommige bedrijven onderkennen dat en gaan onder de noemer “open innovatie” de dialoog aan met stakeholders. Daartoe behoren de overheid en de kennisinstellingen. Overheden kunnen door hun beleid dus bijdragen aan vernieuwing van de industrie. Subsidie is hierbij een middel dat de onrendabele top in de investeringen in vernieuwing kan verlichten. Dat is in de afgelopen jaren in Brabant intensief gebeurd. Er is veel overheidsgeld, dus belastinggeld, geïnvesteerd in de industrie.
Toch moet de echte drive komen uit bedrijven zelf. En daar zie je dat we last hebben van onze mooi industriële historie. De sense of urgency is niet echt aanwezig. We betitelen de uitgangspositie van Brabant nog steeds als goed. We voelen ons ook nog redelijk comfortabel en willen geen risico’s lopen. Maar u en ik kunnen wel steeds minder voor onze euro kopen. Onze welvaartsstaat staat onder druk. Andere landen/regio’s lopen harder. We moeten ons ervan bewust worden dat we flink wat tandjes moeten bijschakelen. De vanzelfsprekendheid van economische groei bestaat niet meer, zoals dat wel het geval was in de 2e helft van de 20e eeuw. Anno nu is vernieuwing dus extra hard nodig.
Toch iets om over na te denken als we ons op onze vakantiestranden nog een keer omdraaien met een mojito in de hand…..
