‘Zuster Hoefs’ overleden
Opmerkelijk 245 keer gelezen UDEN – ‘Zuster Hoefs’ is overleden. Fransje Hoefs was in de jaren vijftig een bijzondere wijkverpleegster. Veel Udenaren hadden het liefst dat ‘zuster Hoefs’ kwam als ze een wijkverpleegkundige nodig hadden.Fransje Hoefs werd 4 januari 1919 in Uden geboren en was de jongste dochter van de geliefde vroedvrouw Hoefs-Olfers. Door haar moeder werd ze al op jonge leeftijd op pad gestuurd om te helpen in gezinnen waar net een baby geboren was. Als wijkverpleegster reed ze begin jaren vijftig rond op haar Solex om huisbezoeken af te leggen.
Fransje Hoefs groeide op in het centrum van Uden wist niet veel van boerinnen. Om die beter te begrijpen ging ze bij de boerinnenbond.
Markant was ze ook in haar krasse taal. Aan regels en bemoeienissen had ze een grote hekel. Registreren van haar werkzaamheden vond ze onzin: ‘Ik ben er om de mensen te helpen, niet om alles op te schrijven’. Haar meerderen waren natuurlijk niet altijd blij als Fransje geen blad voor haar mond nam. Haar lijfspreuk was: ‘de wereld is raar, iedereen weet het, lach erom en vergeet het.’
In 1963 trouwde zuster Hoefs en mocht ze niet meer in dienst blijven. In Erp mocht een wijkzuster wél getrouwd zijn en daar kwam ze te werken. Ze bleef in Uden wél het ziekentriduüm organiseren en ontving daarvoor de pauselijk onderscheiding ‘Pro Ecclesia et Pontice’. Fransje Geers-Hoefs was al weduwe en woonde de laatste jaren van haar leven in zuid-west Frankrijk. In St Pierre d’Irube is ze donderdag 5 februari overleden.
(Bron: ‘De schouders er onder’ van Riet Coolen-Claassen over 100 jaar Thuiszorg in Uden, Volkel en Odiliapeel)
[image=86582]
