Op zoek naar die éne crossfiets
Column 15 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=83643]
Mijn neef Niko beeldt op feesten en partijen de Nachtwacht van Rembrandt uit, in z’n eentje. Ja, bij sommige mensen bestaat slechts een hele dunne scheidslijn tussen het hebben van een hobby en een psychische stoornis. Mijn broer speelt in een dixielandbandje de safesaks, dus na het spelen gooit hij steevast zijn mondstuk weg. En mijn tante Grada is in een ver verleden cheerleader geweest van de Hapse Damclub W.S.D. (Wat Schuift Dat?). In café de Molen aan de Kerkstraat hielp ze elke woensdagavond zeker 20 middelbare mannen uit hun concentratie…”And the game is D.A.M.M.E.N.! heeeee DAM!” Over haar zelfgehaakte bikini zal ik het hier maar niet hebben.
Het zit een beetje in de familie. Mijn vader had als hobby “veul eten”. Na de maaltijd telde mijn moeder altijd de kinderen na. Want hij at ook zo snel. Naast zijn bord had hij altijd een kommetje water staan om tussendoor zijn bestek in af te koelen. Ik heb me wat stoom afgeblazen in die tijd. Maar ach, het was je vader, dus je liet hem maar zijn gang gaan.
Ik weet niet of Mike Janssen uit Tegelen kinderen heeft, zo ja, dan zullen zij later met dezelfde gevoelens over hun vader praten. Met diezelfde mengeling van medelijden en respect. Want objectief gezien is pappa Jansen natuurlijk niet helemaal goed snik, wel? Hij heeft in de afgelopen jaren zoveel crossfietsen verzameld dat hij nou komende zondag in Megen het eerste BMXmuseum van Nederland kan openen. Hij heeft er inmiddels honderden: Hutch, Sky Way, PK Ripper, Diamond Back - stuk voor stuk namen die je eerder in pikante B-films zou verwachten – blijken in werkelijkheid felgekleurde tweewielers. Mike Janssen is helemaal BMX. De stoelen aan zijn ontbijttafel hebben geen zittingen maar zadels. Zijn schoenzolen hebben een bandenprofiel, zijn gulp een ventieltje en mocht Mike ooit doodgaan dan gaat de kist op de bagagedrager richting begraafplaats. “Kijk, daar gaat Mike naar de eeuwige crossvelden …”
Het verhaal achter deze uit de hand gelopen hobby is leerzaam: Als jochie van 13 deed Mike niets liever dan crossen op zijn BMX, maar omdat zijn schoolprestaties daaronder leden verkochten zijn ouders zijn fiets. Zijn hele leven lang is Mike Janssen op zoek geweest naar die fiets. Maar hij heeft hem nooit gevonden.
Moraal: Zakt je zoontje voor 6 van de 5 rekenproefwerken, lenen andere kinderen zijn rapport om hun ouders te laten schrikken en haalt hij zoveel onvoldoendes dat je liever onder een schuilnaam naar de ouderavond gaat … laat hem toch lekker fietsen. Anders krijg je een hoop ellende.
Een zelfgehaakt weekend gewenst door
